بازخوانی کارنامه انقلاب همه یا هیچ
ساعت 24 - انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در یک دوره کوتاه‌مدت و در بهت و حیرت جهانیان و ایرانیان به پیروزی رسید. انقلاب اسلامی بهمن ۱۳۵۷ با شتابی باورنکردنی به نظام مستقر تبدیل شد و با تهیه و تصویب قانون اساسی، نهادهای قدرت را یکی پس از دیگری تاسیس کرد و توانست انتخابات را برای نهاد قانونگذاری و نهاد اجرایی برگزار کند.
نظام جمهوری اسلامی ایران که دستاورد بزرگ انقلاب بهمن ۱۳۵۷ بود حالا چهل و چند سال است عینیت دارد و در سرزمین باستانی ایران مستقر شده است. با توجه به اینکه سیاست‌ورزان ایرانی در بالاترین سطح حکمرانی هنوز باور دارند که «انقلاب» وجود دارد و باید ادامه یابد، می‌توان و باید دستاوردهای این انقلاب در همه ابعاد آن به صورت روشن و شفاف و خالی از شعارهای همیشگی برای شهروندان ایرانی به ویژه برای ۵۰ میلیون ایرانی که پس از پیروزی انقلاب در این سرزمین زاد و رشد کرده‌اند آشکار شود.
درباره دستاوردهای انقلاب بهمن ۱۳۵۷ دو نگاه سر مرزی وجود دارد: یک نگاه سر مرزی به انقلابیون باز‌مانده پیروز که حالا بر همه ارکان قدرت استیلا دارند برمی‌گردد. این نگاه مرزی هیچ شکست و نقطه منفی در کارنامه انقلاب را نمی‌بیند و باور ندارد و به دلیل اینکه همه قدرت را یکسره در اختیار دارد، منتقدان را نکوهش می‌کند و حتی شاید اگر کسانی در نقد خویش جلو بروند را «ضدانقلاب» می‌داند و برایشان مجازات نیز در نظر می‌گیرد. از سوی دیگر طیف‌ها و قشرهایی از ایرانیان مانده در میهن به ویژه منتقدان سیاسی ایرانی که در بیرون از سرزمین مادری به سر می‌برند انقلاب بهمن ۱۳۵۷ را پدیده‌ای یکسره با اثرات منفی می‌دانند و هیچ نقطه روشنی در کارنامه انقلاب و نیز نظام جمهوری اسلامی نمی‌بینند. این قشرها و گروه‌های اجتماعی باور دارند کارنامه و دستاورد انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران مطابق با وعده‌های انقلابیون نیست و حتی در برآورده کردن سه شعار اصلی انقلاب یعنی آزادی، استقلال و جمهوری اسلامی دست‌کم در برآورده کردن دو شعار آزادی و استقلال کامیابی به دست نیاورده‌اند. واقعیت این است که رسانه‌های داخلی در سرزمین ایران با استیلایی که ارکان قدرت دارند می‌خواهند نگاه سر مرزی نخست را جا بیندازند و این روزها که به سالگرد انقلاب نزدیک هستیم یکسره با ارائه آمارها و اطلاعات و تحلیل‌ها در این راه کوشش بسیار دارند. از سوی دیگر هواداران نگاه سر مرزی دیگر با در اختیار داشتن فضای مجازی و نیز رسانه‌های خارجی می‌خواهند همه چیز تیره و تار ترسیم شود. چه باید کرد؟ یک راه این است که اجازه دهیم این دو نگاه سر مرزی به کار خود ادامه دهند و هر کس ساز خود را کوک کند و با بلندتر کردن صدای ساز خود صدای دیگری را خفه کند. این راه بدون تردید بر ابعاد شکاف‌ها می‌افزاید و همه چیز در ابهام باقی می‌ماند. راه دیگر این است که با ساده‌گر‌ایی و بزرگ‌نمایی سر مرزی «هیچ و همه چیز» را کنار بگذاریم و با تعریف برخی شاخص‌های قابل قبول جهانی و ملی به بررسی کارنامه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در بخش‌های فرهنگ، سیاست خارجی، سیاست داخلی، اقتصاد و امور اجتماعی بپردازیم. تا روزی که شرایط بررسی واقع‌بینانه و دور از دیدگاه «همه یا هیچ» فراهم شود
یادآوری می‌کنیم که مقایسه‌ها باید براساس خرد و دانش و منطق باشد و از برخی مقایسه‌های سطحی عبور کنیم. معلوم است که در ۴۵ سال سپری‌شده دنیا رو به پیشرفت بوده و برخی از دستاوردهای بشری به ایران نیز رسیده است، به‌طور مثال شمار تلفن‌های ثابت و سیار، شمار دانشجویان، شمار فارغ‌التحصیلان دانشگاه، اندازه تولید ناخالص داخلی، رشد تجارت خارجی تنها در مقایسه «سرانه» است که قابلیت دارد. در روزهای آتی به برخی از مقایسه‌ها خواهیم پرداخت.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.