سرنوشت بدفرجام بانکداری ایران
ساعت 24 - وضعیت امروز بیش از ۲۰ میلیون سپرده‌گذار، هزاران سهامدار و ده‌ها هزار نیروی انسانی در بانک‌های در معرض خطر ایجاب می‌کند که تصمیم‌گیران، به جای رفتن به سوی راه‌حل‌های سهل و پرهزینه‌ای چون انحلال یا ادغام، به سوی اصلاح تدریجی و مشارکتی با ذی‌نفعان گام بردارند.
چراکه در صورت انحلال حتی تنها هفت بانک با دارایی سپرده‌ای بالغ بر ۱۳۰۰ هزار میلیارد تومان، تنها پرداخت ۵۰ درصد سپرده‌ها در مرحله نخست، منجر به تزریق دست‌کم ۶۵۰ هزار میلیارد تومان به پایه پولی و در ادامه، افزایشی بیش از ۴۸۰۰ هزار میلیارد تومانی به نقدینگی کشور خواهد شد؛ یعنی تورمی مهارنشدنی در یک اقتصاد از پیش ملتهب. نکته مهم‌تر، عدم پاسخگویی نهادهای ناظر است. بانک مرکزی چگونه مجوز برداشت‌های سنگین از منابع خود توسط همین بانک‌های ناتراز را صادر کرده و اکنون از بار مسوولیت شانه خالی می‌کند؟ چرا برنامه بازسازی بانک‌ها طبق مصوبه سران، به درستی اجرا نشده و چه نهادی مسوول ترک فعل‌هاست؟ با توجه به حفظ اعتماد عمومی، ضروری است که سیاستگذار به جای اقدامات شتاب‌زده و نمادین، از رویکردهای اصلاح‌محور، تدریجی و مشارکتی استفاده کند. اصلاح نظام بانکی ضرورتی گریزناپذیر است، اما راه اصلاح از مسیر انحلال و انهدام نمی‌گذرد، بلکه از درک دقیق واقعیت‌های اجتماعی و اقتصادی کشور می‌گذرد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.