مردم ایران در سرسام بلا تکلیفی

ساعنت 24 - با سپری شده چندین روز از پایان نبرد ایران و اسراییل که به آتش بس مشهور شده به نظر می‌رسد خبرهایی که نشان از شروع جنگ باشد یا دست کم درروی پرده چیزی به چشم نمی خورد. این وضعیت البته از این نظر که جان ایرانیان و نیز زیر بناها اسیب نمی بینند بهتر از روزهایی است که جنگ در جریان بود.

اما از این رو که دراین شرایط آشفتگی و بی تصمیمی روندی فزاینده در میان شهروندان ونیز حتی مدیران رخ می‌دهد روزهای بدتری به حساب می‌اید. مردم از یکدیگر ونیز از شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌های ایرانی و خارجی دنبال پیدا کردن پاسخی دقیق و معتبر برای این پرسش اند؟ تصمیم چیست؟ چه باید کرد؟ ایا باید چشم به راه و همچنان بی تصمی سیاسی و اقتصادی را در بالاترین سطح تصمیم گیری کشوربود. بی تردید این وضعیتی خوشایند و قابل قبول برای میلیونها ایرانی نیست. مدیران باید برای رهایی از این روزهای نگران کننده تصمیم بگیرند و راهی برای عبوردادن کشور بیابند؟ ایا قرار است برای بهتر شدن وضعیت با امریکا گفت وگو کرد؟ اگر این سناریو را سناریوی برتر و دارای هواداران پرشمارتر در میان شهروندان بدانیم حالا باید به این بیندیشیم که در این دور از گفت وگو چه باید بدهیم و چه باید بگیریم و معیار مهم برای دادو ستدها و امتیازدادن‌ها و امتیاز گرفتن‌ها چیست؟

چیزی که می‌توان از خواست‌های اعلام شده وحتی اعلام نشده اما مورد توجه مردم به دست اورد این است که منافع مردم و کشور معیار چانه زنی و دادن وگرفتن امتیاز در گفت وگوهای احتمالی است. برتری دادن به هر مقوله دیگر می‌تواند بازهم به بیراهه روی مذاکرات برسد. اما این راه که بون شک راهبرتر و سازنده تر است به سادگی در داخل به دست نمی اید.

از یک سو نهاددولت از نظر توزیع قدرت سیاسی زورش در برابر نهادهای دیگر کمتر است و از سوی دیگر در میان طیف‌های گوناگون جناح غیر دولتی وحتی نهادهای رسمی قدرت شاید همبستگی لازم و کافی دیده نمی‌شود. با این همه اما باید تصمیم گرفته شده و ایران وایرانیان از این رخوت و سرسام بیرون ایند و آسیب‌های روحی- روانی به کمترین برسد. شاید این روزها که تحسین و تجلیل از رفتار مردم به اوج رسیده فرصتی باشد که از همین مردم بردبار و مداراجو نظر خواست. اگرمدیران به چنین تصمیمی برسند می‌توان امیدوار بود سایه سنگین سرسام از کشور دور شود.