باندهای تبهکار کراچی
ساعت 24 - کراچی واقع در جنوب و پایتخت اقتصادی و مالی پاکستان، نزدیک به بیست و پنج میلیون نفر جمعیت با منشاء قومی متعدد دارد. سندی ها و بلوچ ها مدعی موقعیت بومی هستند، اما توسط بسیاری از گروه های غیر بومی به حاشیه رانده شده اند. اکنون اکثریت مهاجران از مسلمانان اردو زبانی هستند که پس از جدائی از هند در سال ۱۹۴۷ آمده اند. صنعتی شدن شهر در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بسیاری از کارگران پشتون و پنجابی را به خود جذب کرد.
رفتار ناپایدار و تغییر پذیر ارتش به پیچیدگی و نوسانات این درگیری ها می افزاید: پس از حمایت بی سر و صدا از MQM در اواخر دهه ۱۹۸۰ برای تضعیف PPP (به رهبری خانواده بوتو)، نظامیان دست به «پاکسازی» شهر از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ زدند، که هدف آن از بین بردن آنچه که در آن زمان «دولت موازی» MQM معرفی می شد، بود. حزب مجدداً حمایت نهاد نظامی را در دوران رژیم پرویز مشرف (۱۹۹۹-۲۰۰۸) به دست آورد و سپس بار دیگر مورد خشم «GHQ» (ستاد ارتش) قرار گرفت. برخی باندها، مانند گروههایی که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ در کمیته صلح خلق (PAC) متحد شدند، از حمایت ارتش نیز برای مهار پیشروی ملیگرایان بلوچ در محلههای کارگری مرکز شهر بهرهمند شدند.بین سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶، یک عملیات ضد تروریستی که به طور مشترک توسط پلیس و شبهنظامیان (تکاورها) سند با حمایت ارتش انجام شد، منجر به انهدام گروههای مسلحی شد که شهر را تحت کنترل درآورده بودند. به قیمت صدها اعدام و ناپدید شدن افراد، «عملیات کراچی» آرامش نسبی ای را به شهر بازگرداند. در این شرایط بود که پلیس و تکاوران بار دیگر به بازیگران کلیدی در حفظ نظم کارفرماها تبدیل شده اند.
نویسنده Laurent Gayer برگردان شروین احمدی - لوموند دیپلماتیک
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.