دونگاه در باره غرب
ساعت 24 - در حال حاضرودر یک تقسیم بندی بسیار کلی سیاست ورزان ایرانی ونیز تکنوکرتها و شهروندان علاقمند به سیاست رامی توان به دوگروه سیاست ورزان سازگار و مداراجو با جهان ونیز سیاست ورزان با نگاه تضاد به جهان تقسیم کرد.
دراین تقسیم بندی کلی سیاست و رزان و علاقمندان به سیاست دارای نگاه سازگاربه جهان وبه ویژه غرب نگاه دوستی و آشتی ایستاده و می‌گویند اگر ایران بخواهد از مدار توسعه نایافتگی بیرون آید وبه پیشرفت و آبادانی برسد باید با دنیا مهربان باشد و از توانایی‌های همه ازجمله اردوگاه غرب استفاده کند. در سوی دیگر اما گروهی ایستاده‌اند که باورشان این است که دنیای امروز دنیایی بی مروت و خشن است که کشورهای بزرگ و قدرتمند می‌خواهند کوچکترها را فریب دهد و یا بازور آن‌ها رابرده سازند و خود را توانمند و دیگران را ناتوان کنند. . این دو دسته از سیاستمداران تا همین چند سال پیش در جریان رقابتهای سیاسی کوشش می‌کردند با گرفتن آرای بیشتر از شهروندان دیدگاه خودرا اجرایی کنند. گروه سازگار و مدارا ایرانیان را کل واحد می‌داند که باید باهم ودست در دست هم ایران را آبادکنند و هرگروه برپایه آورده‌هایش از دانش وسرمایه و کار از تولید ملی برداشت کند و کارها برمدار مدارا سامان یابد. تردیدی نیست در این نگاه هرفرد و گروه برپایه آورده‌هایش درآمد خواهد داشت و تفاوت درآمدها پذیرفته می‌شود اما اصل براین است که کیک تولید ملی به‌اندازه‌ای بزرگ شود که دهانی بازنماند و دیگرانی از پرخوری به محاق نروند. گروه تضاد و ناسازگار اما نگاهش به درون و آدمها و گروه‌ها نیز نگاه تکه تکه کردن است و می‌خواهد با دیوارکشی و دستکاری ایرانیان را شقه شقه کند تا آسیب پذیری آن‌ها از یکپارچگی شهروندان نمایان نشود. این سوی میدان در ظاهر و در حرف باورش این است که دارا و نادار در ایران نباید حضورداشته باشد و باید همه در یک قد و قامت باشند و به همه برپایه مساوات از داشته‌های کلان جامعه سهم برسد. واقعیت این است که در حال حاضر به هردلیل سیاستمداران آشتی جو و مداراجو به گوشه رینگ رانده شده و در دوانتخابات تازه برگزار شده جایی برای رقابت به آن‌ها داده نشد. در مقابل هواداران دیدگاه تضاد توانستند دولت ومجلس و دیگر نهادهای حکومتی را در اختیار بگیرند باشند و سکانداران سیاست و فرهنگ واقتصاد شده‌اند. تجربه سه سال تازه سپری شده نشان می‌دهد جناح سیاسی حاکم کارنامه‌ای ناروشن و پر از نقاط سیاه دارد و امیدی هم نیست که بتواند چشم اندازی روشن برای مردم تدارک ببینند. نرخ تورم بالا ، تولید ناخالص با محویت نفت و...تکه- تکه کردن شهروندان در جامعه از نشانه‌های شکست این حکمرانان است. تجربه دولت سیزدهم که حالا پرچم ناسازگاری با غرب را در دست گرفته و می‌خواهد ناسازگاری با جهان آزاد را در همه روح سیاستگذاری حاکم کند تاسف بار بوده وهست و بویی از امیدوار شدن شهروندان به مشام نمی رسد. نمی توان با دنیای ثروتتمند جنگ داشت و امید را برفراز نگهداشت.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.