هواداری رسانه حکومتی از چین

ساعت 24 - حکومتی چین در یک تحلیل تازه از رفتار چین در برابر ایران رضایا نشان داده و نوشته است: بر گزاری خدر میانه‌ی فشارهای فزاینده‌ی آمریکا بر ایران، به‌ویژه با محوریت تحریم‌های نفتی در دوران ترامپ، تحولات جدیدی در معادلات بین‌المللی پدیدار شده‌اند، یکی از این تحولات نقش پررنگ چین در واردات نفت از ایران و بی‌توجهی عملی به تحریمها و خنثی‌سازی آن‌هاست.

با وجود فشار حداکثری آمریکا، چین مسیر متفاوتی در پیش گرفت. بر اساس آمار موسسه بین‌المللی S&P Global Commodities، چین در ماه مه 2025 روزانه به‌طور متوسط 1.91 میلیون بشکه نفت از ایران وارد کرده است، این رقم بسیار بالاست و حتی در مقاطعی، به نزدیک 2 میلیون بشکه در روز رسیده است.

چین در ژانویه 2025 واردات خود را موقتاً کاهش داد اما به‌سرعت آن را افزایش داد. این رفتار، نشان‌دهنده وابستگی بخشی از اقتصاد چین به نفت ایران است. چین با خرید نفت تخفیف‌دار از ایران، نه‌تنها به صرفه‌جویی در هزینه‌های انرژی خود کمک می‌کند، بلکه وابستگی خود را به نفت منطقه خلیج فارس از مسیرهای تحت کنترل آمریکا کاهش می‌دهد.

منافع چین از همکاری با ایران

به‌خلاف تصور عمومی که همکاری چین با ایران را نوعی حمایت سیاسی می‌داند، واقعیت این است که پکن از این رابطه سود اقتصادی و راهبردی قابل‌توجهی می‌برد. چین به‌عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، نیازمند منابع عظیم و پایدار انرژی برای تداوم رشد صنعتی و تامین امنیت انرژی خود است، در چنین شرایطی، نفت ایران که با تخفیف بالا و در شرایط خاص تحریم عرضه می‌شود، برای پکن یک منبع بسیار ارزشمند و مقرون‌به‌صرفه است.

خرید نفت از ایران، علاوه بر صرفه‌جویی اقتصادی، به چین اجازه می‌دهد سبد واردات انرژی خود را متنوع‌تر کند و وابستگی خود را به مسیرهای تحت کنترل آمریکا و متحدانش در خلیج فارس و اقیانوس هند کاهش دهد، این تنوع در تامین انرژی، برای چین نه‌تنها جنبه اقتصادی بلکه بُعد امنیت ملی دارد؛ چرا که پکن در صورت بروز بحران‌های ژئوپولیتیکی، با منابع محدودشده انرژی مواجه نخواهد شد.

افزون بر این، چین بخشی از نفت وارداتی از ایران را به ذخایر راهبردی خود منتقل می‌کند؛ ذخایری که در بحران‌های جهانی می‌توانند قدرت مانور اقتصادی و سیاسی چین را افزایش دهند. این خریدها همچنین به پالایشگاه‌ها و صنایع داخلی چین که با نفت سنگین و خاص ایران سازگاری دارند، کمک می‌کند تا با ظرفیت کامل به کار خود ادامه دهند.

در بُعد سیاسی نیز، ادامه خرید نفت از ایران به چین ابزار چانه‌زنی بیشتری در مذاکرات بین‌المللی با غرب می‌دهد. پکن با این ابزار می‌تواند در بزنگاه‌های مهم، بر سر منافع اقتصادی یا امنیتی خود امتیاز بگیرد یا مانع فشارهای غربی علیه خود شود.

بنابراین، خرید نفت از ایران برای چین یک انتخاب صرفاً اقتصادی نیست، بلکه بخشی از راهبرد کلان انرژی، امنیت و سیاست خارجی این کشور محسوب می‌شود، از جمله منافع چین؛

1 ـ دسترسی به نفت ارزان‌تر از بازار آزاد

2 ـ تنوع‌بخشی به منابع انرژی و کاهش ریسک وابستگی به مسیرهای غربی

3 ـ استفاده از نفت ایران برای ذخایر استراتژیک و صنایع داخلی

4 ـ ایجاد اهرم سیاسی در مذاکرات با غرب،

در واقع، چینی‌ها بر پایه منافع اقتصادی و ژئواستراتژیک خود، همچنان مشتری اصلی نفت ایران باقی‌مانده‌اند.