شعارهای تند و اعتراضی علیه حسن روحانی ؛ پشت درهای بسته چه خبر بود؟

ساعت24-با یقین می‌توان گفت هیچ رییس‌جمهوری نمی‌تواند در دانشگاه حضور یابد و فقط با تشویق دانشجویان روبه‌رو شود.

مخصوصا اگر در دومین دوره ریاست‌جمهوریش باشد، دوره‌ای که املا نوشته شده و غلط‌هایش هم قابل شمردن است. در همین دانشگاه تهران دانشجویان چنان بر سر خاتمی فریاد کشیدند که سید صبور هم کاسه صبرش لبریز شد. بهترین راهکار با دانشجوی منتقد، بالا بردن ظرفیت نقد و شنونده انتقادها بودن است، کاری که می‌تواند دانشجو را دلخوش کند که صدایش شنیده شده، هیچ دانشجویی برای شنیدن حرف‌های رییس‌جمهور به سالن نمی‌رود. او در تمام طول سال حرف‌ها را شنیده و تنها یک روز فرصت دارد که خودش سخن بگوید. دانشجو جوان است و حوصله‌اش سر می‌رود از کلی‌گویی. امسال اما ظاهرا راه‌حل اطرافیان رییس‌جمهور برای مواجهه با چنین وضعی کمرنگ کردن صورت مساله بوده به گونه‌ای که ردیف‌های اول صندلی‌ها متعلق به کسانی بود که دهه‌ها از زمان دانشجو بودن‌شان سپری شده بود. دقایق پایانی سخنرانی رییس‌جمهوری، دانشجویی با صدای بلند و از انتهای سالن به اینکه اجازه سخنرانی به آنان در سالن و در حضور روحانی داده نشده، اعتراض کرد و گفت: «دانشجو باید بی‌واسطه با رییس‌جمهوری صحبت کند.» این شاید تنها باری بود که در طول مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاهی، سکوت از سوی مستمعان شکسته شد. نه خبری از شعار بود، نه پلاکارد و البته نه دانشجویانی که با حرارت در تمجید یا تقبیح رییس‌جمهوری سخن بگویند تا شاید بعدها مصرفی انتخاباتی پیدا کند، همان‌طور که 16 آذر 1395 و سخنرانی بی‌سانسور موافق و مخالف روحانی در دانشگاه تهران در فیلم انتخاباتی 96 استفاده شد.

این سکوت اما تنها محدود به تالار علامه امینی بود. تالار سخنرانی رییس‌جمهوری که ردیف‌های نخست آن به اساتید دانشگاه‌، مسوولان وزارت علوم و مهمانان ویژه اختصاص داده شد و باقی ردیف‌ها هم ترکیبی از اساتید و دانشجویان پر شده بود. خارج از تالار علامه امینی اما همه ‌چیز در سکوت و با حاشیه اندک نگذشت. دیروز روز شلوغ دانشگاه تهران بود. ورودی‌های دانشگاه مملو از دانشجویانی بود که در صف نشان دادن کارت‌ها حضور داشتند که احتمالا حضور روحانی و تیم حفاظت این روند را کند کرده ‌بود. بخشی از مسیرها از سوی تیم حفاظت نهاد ریاست‌جمهوری مسدود شده ‌بود و البته تجمعات پراکنده‌ای در گوشه و کنار شکل گرفت که هر چه گذشت بر تعداد دانشجویان حاضر در آن افزوده شد.هر گروه در گوشه‌ای ایستاده و متناسب با خواست‌شان از رییس‌جمهور، پلاکاردی بالا گرفته‌ و شعاری سر می‌دادند. «نه به حصر دانشگاه»، «قانون اساسی میثاق فراموش شده»، «نه به سهمیه‌ها»، «نه به بورسیه‌های غیرقانونی»، «نه به پولسازی و کالایی آموزش» بخشی از این شعارها بود.عده‌ای دیگر هم «اختلاس‌ها کم بشه مشکل ما حل می‌شه»، «وزیر سرمایه‌دار نمی‌خواهیم»، «مسوولان مرفه مایه ننگ ملت»، «رویکرد اقتصادی غلط، افزایش فاصله طبقاتی»، «رییس‌جمهور به جای نگاه به دشمن به دست جوانان بنگرد»، «مرفهان بی‌درد مایه ننگ ملت» را برای پلاکاردنویسی و شعار دادن انتخاب کردند. در این میان گروهی هم شعارهایی سیاسی‌ سر دادند تا شاید از پشت درهای بسته به گوش رییس‌جمهور برسد. دانشجویانی که مشخص بود از حامیان روحانی هستند که از او ناامید شده‌اند و حالا پشت در ماندن و نشنیدن بی‌واسطه صدای دانشجویان باعث شده تا این دانشجویان و رای‌دهندگان حامی علیه روحانی و کابینه‌اش شعار سر دهند. «صدامون رو بردیدند، با رای‌مون پز می‌دن»، «روحانی بشنو صدای ملت»، «واعظی استعفا استعفا»، «وزیر بی‌کفایت استعفا استعفا» صدای همین دانشجویان بود که احتمالا در طول برگزاری مراسم به گوش روحانی نرسید اما احتمالا رییس‌جمهوری همان‌طور که در سخنرانی‌اش به مرور هر روزه روزنامه‌ها اشاره کرد، امروز هم با تورق آنها به این شعارها بربخورد. شعارهای حامیان روحانی علیه روحانی!