کد خبر
417407
چپ‌گرایان ایرانی ساکن ایران و باقی ماندن در دوران جنگ سرد
حمله به انتخاب اتاق بازرگانی تهران
ساعت24- گروهی از اقتصاددانان ایرانی در همه‌سال‌های پس از جنگ تمام نیروی پیدا و پنهان خود را روی یورش به هر رفتار و گفتاری که از آن‌ها بوی اجتناب از اقتصاد دولتی به مشام برسد متمرکز کرده‌اند.
این گروه از اقتصاددانان که حالا به نظر می‌رسد با کناره‌گیری و سکوت طولانی کسانی مثل دکتر محمد ستاری فر و دکتر هادی زنوز به‌عنوان اقتصاددانان قدیمی‌تر این گروه، رهبری‌شان به دست ایشان افتاده است هیچ حرکت تازه‌ای از سوی هیچ نهادی که بویی از آزادی اقتصاد بدهد را برنمی‌تابند و به مدد برخی رسانه‌های ضد اقتصاد آزاد هرروز به یک بهانه طرفداران راهبرد اقتصاد آزاد را با دادن القاب نازیبا سرکوب می‌کنند. این گروه به رسانه‌هایی که به اندیشه‌های خلاف دیدگاه‌های آن‌ها باور دارند لقب مافیای رسانه‌ای می‌دهند و به نهادهای مدنی مثل اتاق‌های بازرگانی یورش می‌برند و اقتصاددانان هوادار اقتصاد آزاد را با عبارات خشن از صحنه بیرون می‌کنند. یکی از همین اقتصاددانان تنها دو روز پس از برگزاری مراسمی با یاد و نام سرمایه‌دار نامدار ایران یعنی امین‌الضرب از سوی اتاق بازرگانی تهران، به انتخاب این نهاد یورش برده و با دادن صفاتی ناپسند یک کارخانه را بر اساس آمار ارائه‌شده از سوی اتاق تهران برای ۲۵۰۰ نفر ایرانی به‌طور مستقیم شغل ایجاد کرده است مورد نکوهش قرار داده است. بر اساس ادعای این اقتصاددان کارخانه‌ای که بر اساس معیارهای اتاق تهران دارای بیشترین اشتغال‌زایی بوده است و ده‌ها هزار نفر از وجود آن شغل دارند آیا مونتاژکار است؟ به نظر می‌رسد اندیشه این‌چنین افراد تحت هر عنوان و منصب در دوران ادبیات جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم فریز شده است و تصوری از فعالیت مدرن صنعتی ندارند. امروز در دنیای به‌هم‌پیوسته اقتصاد جهانی تجارت آزاد شرایطی فراهم کرده است که برای تولید یک محصول چندین شرکت و کشور قطعات گوناگون می‌سازند و درنهایت درجایی به یک محصول واحد تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد این اقتصاددان به بهانه کاری که اتاق بازرگانی تهران کرده و به دلیل ضدیت با نهاد خصوصی و با آرزوی برگشت به اقتصاد دولتی و اینکه دولتی بزرگ برپا شود و سازمان‌های بزرگ دولتی به آن‌ها مشاوره دهند با این انتخاب مخالفت می‌کنند. واقعیت‌های جهان مدرن را باید دید و از دنیای خیال و آرزو و برگشت به عقب دور شد. یورش به بخش خصوصی به بهانه اینکه بانک‌های خصوصی زیر فشار نهادهای دولتی و بانک مرکزی با مقررات دولت ساخته فعالیت می‌کنند آیا چاره کار است؟ این اقتصاددانان چرا به شرکت‌های دولتی که مطابق آمار اعلام‌شده از سوی سازمان برنامه‌وبودجه ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان منابع بودجه سال ۱۳۹۸ را به خود اختصاص داده و با ناکارآمدی این منابع را هدر می‌دهند چیزی نمی‌گویند؟ آیا انتقاد از اتاق تهران که می‌خواهد اقتصاد ایران را تا هراندازه که در توانش است از ناکارآمدی دولتی دور کند و با تشویق بخش خصوصی سرمایه‌گذاری خصوصی را ترویج کند هنر می‌خواهد؟ به نظر می‌رسد رسوب اندیشه‌های چپ‌گرایانه در ذهن این گروه به‌اندازه‌ای است که هیچ رخدادی را در خارج از این اندیشه قبول نخواهند کرد. ازنظر چپ‌گرایان وطنی همه‌چیز باید به نظم و نسق پیشین و همچنین همه نمادهای سازمان چپ‌گرایان انترناسیونالیسم برگردد تا آن‌ها راضی شوند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.