عباس اخوندی مطرح کرد
سوال بی پاسخ : چه کسانی از تحریم ها سود می برند
ساعت 24 -وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران بیش از همیشه نگران کننده است و فقر بر گلوی طبقه‌های متوسط و پایین جامعه به شدت پنجه انداخته است. فقر هم امنیت ملی ایران را تهدید می‌کند و هم ایران فقیر امنیت منطقه را بر هم می زند.
چرا علی رغم اینکه این پدیده ها و مشکلات برای اقتصادانان و سیاست مداران ایران، برای دولت و مجلس و مقامات ارشد ایران و همچنین جامعه علمی کشور شناخته شده است امکان تصمیم گیری وجود ندارد؟ بنابراین سوال اصلی این نیست که مساله چیست چون مساله شناخته شده است. سوال اصلی این است که چرا نمی توانیم تصمیم گیری کنیم. برای همین است که می توان گفت مساله اقتصاد ایران مساله اقتصاد سیاسی است چون در ایران هر سیاستی نهایتا برآیند منافع گروه های ذی نفوذ است.
قاعدتا وضع موجود ذی نفعانی دارد و ما نمی توانیم با وجود ذی نفعان بگوییم که این شرایط به صورت تصادفی اتفاق افتاده است. ما می بینیم که درصد خانوارهای زیر خط فقر طی دو سه سال گذشته از 18 درصد در سال 96 به 35 درصد در سال 98 افزایش پیدا کرده است. با توجه به اتفاقاتی که در هفت ماه اخیر رخ داده در سال 99 شرایط بدتری هم بر خانوارهای کشوری حاکم شده است. بنابراین کشور به سرعت به سمت فقیر شدن حرکت می کند. بنابراین از آن جهت که نشانه ها را همه می بینند، مردم آن را با تمام وجودشان احساس می کنند و تحلیل گران اقتصادی نیز با تکیه بر اعداد و ارقام می توانند دست به تحلیل آنها بزنند. باز هم به این موضوع برمی خوریم که چرا قادر به تصمیم گیری نیستیم؟ این سوالی است که باید در جامعه به آن پاسخ داده شود. اگر مقداری به عقب برگردیم می بینیم که از سال 85 به بعد و ظرف مدت کوتاهی شش قطعنامه علیه ایران صادر شد و ایران مستقیما زیر فصل هفت منشور سازمان ملل قرار گرفت. آیا در زمانی که این قطعنامه ها صادر می شد افرادی که کشور را اداره می کردند متوجه مخاطراتی که در حال شکل گیری برای ملت ایران بود، قرار گرفته بودند یا خیر؟ از ابتدای انقلاب منافع ایران با منافع آمریکا در تضاد بوده و انقلاب ایران در مقابل امریکا ایستادگی کرده است. بنابراین بحث، بحث جدیدی نیست، اما چگونه است که تا سال 84 و 85 کشور به گونه ای اداره شد که ما مشمول تحریم های سازمان ملل نبودیم و تنها ظرف مدت زمان کوتاهی این تحریمها علیه ایران اعمال شد؟ چه کسانی از این سیاست ها سود بردند که تحت چنین تحریم هایی قرار گرفتیم؟ این سوالی است که بعد از سال 92 به آن پاسخ داده نشد و کماکان در لفافه باقی مانده است.
کسانی که مقدمات بازگشت این تحریم ها را فراهم کردند همچنان در حوزه سیاست مدعی هستند. تا سال 92 این تحریم ها به طور دائم در حال تشدید شدن بوده است و در سال 92 که تحریم ها در حال برداشته شدن بود عده ای فریاد زدند که چرا این کار در حال صورت گرفتن است. ریشه این وضعیت برمی گردد به این ماجرا و جریانی که توانسته کشور را به این سمت و سو هدایت کند. بعد از تصویب برجام کلیه تحریم های قبلی برداشته شد. این موضوع دستاورد بزرگی برای دولت یازدهم بود و کمتر کشوری بوده که زیر فصل هفت منشور سازمان ملل قرار گیرد و بعد از آن بتواند بر اساس یک قطعنامه تمام قطعنامه های قبلی را ملغی کند. بنابراین این را می توان از جمله کارها و اقدامات مهمی دانست که صورت گرفت. اما از اینجا به بعد دو مشکل در سیاست ایران شکل می گیرد که باید در بررسی وضعیت موجود، آن هم در شرایطی که به انتخابات نزدیک می شویم، به آن بپردازیم و آگاهی مردم نسبت به آن را بالا ببریم.
بخشی از سخنرانی در حزب ندای ایرانیان - منبع سایت شخصی آخوندی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.