روزنامه رسالت : با آمریکا می شود مذاکره کرد

ساعت 24 -آیا اصلا با آمریکا می شود مذاکره کرد. وقتی طرف مقابل به هیچ تعهدی پایبند نیست آیا اصلا صلاحیت گفت‌وگو دارد؟پاسخ این سوال منفی نیست. مذاکره با آمریکا آن‌هم با دیپلمات‌های «خوش‌باور» ، «عدم آشنا به حقوق بین‌الملل» و «دیپلمات‌هایی که با لبخندهای دشمن روبه‌رو شدند و آن‌ها را دوست چندساله خود می‌دانند» ممنوع است و قطعا خسارت محض به دنبال دارد.

dir="RTL" style="text-align:right">سؤال این است اگر مذاکره معقول است چگونه باید مذاکره کرد؟ پاسخ روشن است اول بدانیم با «دشمن» داریم مذاکره می‌کنیم. دشمنی که دستانش تا مرفق به خون صدها و هزاران ایرانی آلوده است. دشمنی که با تحریم‌ها بیش از هزار میلیارد دلار به ملت ایران آسیب زده و با پررویی و قلدری پول‌های ایران را در بانک‌های خود و بانک‌های جهانی بلوکه کرده است.لبخند زدن با این جماعت خونخوار و غارتگر روی میز مذاکره حکایت از آن دارد که نمی‌دانیم راجع به چه چیز مذاکره می‌کنیم؟! اما فرمول مذاکره! فرمول و نحوه مذاکره مشخص است هرنوع تعهدی که دشمن در مذاکرات قبول کرده اول او عمل باید کند بعد طرف ایرانی آن‌هم پس از راستی‌آزمایی!!قرار بود در قرارداد الجزایر اول آمریکایی‌ها به تعهد خود عمل کنند ، تحریم‌ها را بردارند، پول‌های بلوکه شده را آزاد کنند و روابط به حال عادی برگردد بعد ما گروگان‌ها را آزاد کنیم. اما متأسفانه قبل از این‌که آن‌ها به تعهد خود عمل کنند ما گروگان‌ها را آزاد کردیم، آن‌ها به هیچ تعهدی عمل نکردند و ما را در کریدورهای دادگاه لاهه مدام بالاو پایین بردند و مرتب علیه ما حکم گرفتند!!در همین قرارداد برجام اول ما به تعهد خود عمل کردیم و طرف مقابل به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرد و بعد هم در زمان اوباما آن‌ها از برجام خارج شدند و ترامپ رئیس جمهور بعدی جشن پاره کردن برجام را بر اساس همان اختیارات قانونی خود برگزار کرد.

تصویب قانون راهبردی لغو تحریم‌ها و استیفای حقوق ملت در مجلس آن‌هم براساس همین برجامی که خود آقایان رفتند امضا کردند کرکره مذاکره را پایین نکشیده است.بلکه باب دیپلماسی را باز کرده است که می‌گوید اول آمریکا تعهد خود را عمل کند، بعد ما راستی‌آزمایی کنیم بعد هم اگر تعهدی داریم عمل کنیم. این مصوبه مثل روز روشن است که منافع ملی را تأمین می‌کند. اما رئیس جمهور بی‌هیچ دلیلی همان روز اول عدم رضایت خود را از تصویب چنین قانونی اعلام کرد! چرا؟ برای این‌که آن‌ها از مذاکرات و دیپلماسی همین را می‌دانند که تاکنون عمل کردند!

صورت خواسته ملت و شرایط ما که در عالی‌ترین مرجع تصمیم‌گیری نظام یعنی شورایعالی امنیت ملی گرفته شده و متضمن منافع اصیل ملت است روشن است. لذا رفتن به وین آن‌هم در شرایطی که طرف اصلی مذاکره در پشت میز نیست و نمی‌تواند باشد چه معنا دارد؟ مقاومت یکی از دوگانه دوقطبی فریب‌آمیز مذاکره – مقاومت نیست. آن‌ها که مقاومت را تخطئه می کنند دنبال فروش منافع ملت ایران به ثمن بخس هستند مقاومت آورده اصلی ما در مذاکرات است و شرط لازم برای هر گفت‌وگوی نتیجه‌بخش است.آمریکا دنبال خرید زمان در مذاکرات است. این‌که چرا می‌خواهد زمان بخرد را دیپلمات‌های ما باید بفهمند. آمریکا و رژیم صهیونیستی در زمین و هوا و دریا کم آورده‌اند استخوان ناتو زیر پنجه‌های نیرومند جوانان ما در نبردهای سنگین با داعش و جنگ‌های 33 روزه، 55 روزه، 8 روزه و ...شکسته است. آمریکا دارد بساط خود را از افغانستان به عنوان یک سیبل ثابت تک‌تیراندازها و حملات مجاهدین جمع می کند و به زودی همین اتفاق در عراق و سوریه هم خواهد افتاد.آمریکا دنبال عملیاتی کردن جنگ روانی درحوزه سیاست ، جنگ اقتصادی در حوزه اقتصاد کشور ، تهاجم و شبیخون فرهنگی در حوزه فرهنگ در کشور ما است. آمریکا نیاز به زمان و فرسایشی کردن مذاکرات دارد. 8 سال اندیشه مذاکره با آمریکا بر در و دیوار و کریدورهای وزارت خارجه ما سایه انداخت هرچه جلوتر رفتند کمتر نتیجه گرفتند و حاضر نیستند اعتراف کنند در این مدت سر کار بودند. چون با دادن انبوهی از امتیازات به آمریکا حتی نتوانستند یک امتیاز بگیرند!ما اکنون چند سال است از مقوله مذاکرات عبور کردیم در مرحله اجرای تعهدات طرف مقابل راستی‌آزمایی هستیم. چرا دستگاه دیپلماسی کشور خود را در این وادی نمی بیند.

محمد کاظم انبارلویی - سرمقاله روزنامه رسال