ریسکی که جواد نکونام میکند

ساعت 24-لیگ بیستم در شرایطی به پایان رسید که پرسپولیس برای پنجمین بار متوالی جام قهرمانی را بالای سر برد. البته این جام این‌بار برخلاف سال‌های اخیر چندان راحت هم به دست نیامد و سرخ‌های تهرانی تا هفته‌های پایانی با سپاهان و کمی قبل‌تر از هفته‌های پایانی، با استقلال مشغول رقابت بود. دست‌آخر اما پیروزی هفته آخر پرسپولیس برابر پیکان رای به قهرمانی این تیم، آن‌هم با اختلاف دو امتیاز در مقایسه با سپاهان داد. به غیر از سه تیم بالای جدول یعنی پرسپولیس، سپاهان و استقلال که از مدت‌ها قبل سهمیه‌های آسیایی‌شان را کامل کردند، نبرد برای گرفتن سهمیه چهارم حساسیت زیادی پیدا کرد. از طریق لیگ برتر چهار تیم تراکتور، گل‌گهر سیرجان، فولاد و در مقطعی پیکان، رقابت سختی برای ایستادن در رتبه چهارم داشتند تا شاید شانس رفتن به پلی‌آف آسیا برایشان دست‌نخورده باقی بماند. بااین‌حال اما راه ساده‌تر قهرمانی در جام حذفی بود که این‌بار فولادی‌ها با ارائه بازی‌های هوشمندانه دو تیم قدرتمند سپاهان و استقلال را شکست دادند و به‌عنوان قهرمانی رسیدند.

html>

قهرمانی فولاد در جام حذفی علاوه‌بر اینکه اولین قهرمانی جواد نکونام در طول دوران حرفه‌ای‌اش بود، رأی به حضور مستقیم فولاد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا داد تا این استقلال، تیم سوم جدول رده‌بندی لیگ، باشد که با شکست در فینال جام حذفی، راهی پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا شود. شاید همین مورد ارزش کار فولاد و صدالبته ارزش کار جواد نکونام در فولاد را نشان داده باشد. فولاد در رقابت‌های لیگ برتر این دوره به‌عنوان ششمی رسید ولی در پاره‌ای از اوقات لیگ، شانس این را داشت تا با نتیجه‌گیری بهتر به وضعیتش در جدول رده‌بندی هم سروسامان دهد. بااین‌حال اما تمرکز جواد نکونام و شاگردانش چندان به هم نخورد و آنها با انسجام تیمی، موفق به کسب یک جام و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا شدند. به‌این‌ترتیب، فولاد که سال قبل به همراه جواد نکونام به آسیا رسیده در این دوره هم دوباره شانس بازی‌کردن در آسیا را دارد. تا به اینجای کار شرایط به نظر برای فولادی‌ها مساعد است ولی مشکل اینجاست که با رفتن سعید آذری به‌عنوان مدیرعامل این باشگاه، شایعات درباره تغییر و تحولات روی نیمکت فولاد هم به گوش می‌رسد. به عبارت دقیق‌تر، عنوان شده جواد نکونام برای ماندن و ادامه همکاری در فولاد مردد است و قرار است به‌زودی تصمیمش را اعلام کند.
جواد نکونام در اهواز مخالفانی دارد ولی این مخالفان همیشه هستند و فارغ از اینکه چه کسی سرمربی است به او و نتایجش نگاه‌های انتقادآمیزی دارند. همین انتقادها تاحدودی جواد نکونام را دلسرد کرده و او را به فکر جدایی انداخته است. البته که قهرمانی در جام حذفی بیشتر منتقدان را ساکت کرده ولی باعث نشده جواد نکونام صددرصد راضی به ماندن شود. نکونام اگر بهترین مربی نسل جوان فوتبال ایران نباشد قطعا در بین سه تای اول قرار می‌گیرد و دقیقا به همین دلیل است که باید نسبت به تصمیمی که قرار است بگیرد حساسیت نشان دهد.
از جواد نکونام به‌عنوان سرمربی چندسال بعد استقلال نام برده می‌شود؛ درست یا غلط، این موضوعی است که درباره‌اش صحبت می‌شود. این بدان معنی است که نکونام در همین فرصت‌های کوتاهی که به‌عنوان سرمربی در ایران داشته توانسته توانایی‌هایش را به رخ بکشد و حالا مشتریان قابل‌قبولی دارد نکته اما اینجاست که اگر جواد نکونام در این مقطع از فصل تصمیم به جدایی از فولاد بگیرد، آیا گزینه بهتری نصیبش می‌شود؟ با نگاهی به وضعیت تیم‌های جدول رده‌بندی مشخص است که تیم‌های بالانشین جدول در لیگ بیستم، به غیر از یک تیم، همگی رأی به ابقای سرمربیانشان داده‌اند تا با اتکا به همین مورد کادر باثباتی برای فصل آینده داشته باشند. تیم‌های میانه جدول هم که تکلیفشان مشخص شد و با یکی، دو جابه‌جایی تکلیف مربیان آنها مشخص شده است.
اگر جواد نکونام تصمیم به جدایی از فولاد بگیرد، احتمالا در چشم‌به‌هم‌زدنی جایگزینش پیدا می‌شود ولی برای جواد نکونام در چشم‌به‌هم‌زدنی تیم پیدا نخواهد شد! او مربی توانایی است و قاعدتا دلش نمی‌خواهد در تیم‌هایی که برای بقا می‌جنگند مربیگری کند، پس باید سراغ گزینه‌ای برود که بتواند درخواست‌های نکونام در فصل نقل‌وانتقالات را برآورده کند. شاید تنها گزینه‌ای که برای نکونام در این بین باقی بماند تیم آلومینیوم اراک است که هنوز با علیرضا منصوریان سروکله می‌زند ولی سؤال اصلی این است که آیا جواد نکونام بعد از موفقیتی که در اهواز داشته، باید تیمی ضعیف‌تر (در مقایسه با لیگ بیستم) برود؟ شاید او به توانایی‌هایش برای ساختن تیمی منسجم ایمان داشته باشد و چنین چالشی را بپذیرد ولی این چالش چندان بدون ریسک هم نخواهد بود؛ نکونام خودش را با فولاد در بین تیم‌های مدعی جا کرده و تازه فرصت مربیگری در آسیا را دوباره به دست آورده است. بحث مربیگری او در تیم‌هایی که برای فصل آینده سهمیه گرفته‌اند هم با توجه به ابقای سرمربیان فعلا منتفی است، پس چرا باید ریسک از دور خارج‌شدن در بین تیم‌های مدعی و البته ازدست‌دادن مربیگری در آسیا را کند؟ شاید برای نکونام و فولاد بهترین گزینه تمدید همکاری باشد. فولاد بعد از سال‌ها با جواد نکونام دوباره در حدواندازه‌های یک تیم مدعی ظاهر شده و جواد نکونام هم در باشگاهی است که هرچند به‌سختی ولی با خواسته‌هایش کنار آمده‌اند و حالا در لیگ قهرمانان آسیا هم قرار است دوباره حضور داشته باشند.