پوتین و یورش به اوکراین :تابه کی و تا کجا ؟

ساعت 24 - شش ماه پس از حمله به اوکراین، روسیه قصد دارد بخشی از خاک تحت اشغال خود را ضمیمه کند. کشورهای غربی نیز نوبه خود، همزمان با اعزام جوخه‌های «مستشاران نظامی»، سلاح‌های روز به روزپیشرفته ‌تری را در اختیار «کشور مورد حمله» قرار می‌دهند. مسکو دیگر تنها به این بسنده نمی کند که اوکراین را تحت سلطه خود درآورد، بلکه می‌خواهد آن را تکه تکه کند. واشنگتن هم دیگر تنها در صدد مهار کردن روسیه نبوده، بلکه خواستار در هم شکستن آن است.

html>

به نظر می رسد هیچ چیز نمی تواند این درگیری خانمان برانداز را متوقف سازد، در هر یک از اردوگاه ها، هواداران جنگ بیشتر و بیشترقدرت گرفته اند، هر طرف بی مهابا به پیش می رود چرا که بر این باور است که گویا طرف مقابل، حتی اگر گاه تندروی کند، هرگز مرتکب کارهای غیرقابل جبران نخواهد شد. البته، پیشگویی های نابخردانه از این دست است که گورستان‌ها را پر می‌کند.اتحادیه اروپا و ایالات متحده به ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین قول داده اند که به او در باز پس گرفتن نظامی سرزمین های تسخیر شده توسط دشمن یاری رسانند. در این راستا تعریف مأموریتها و پوشش رسانه ای عملیات با هدف بسیج افکار عمومی را هم به او سپرده اند . واهمه آن می رود که در پاییز امسال روسیه تمام یا بخشی از دونباس و یا مناطق کمی جلو تر به سمت جنوب ، خرسون و زاپوریژیا را ضمیمه کند، در این صورت آیا غرب به کیف کمک خواهد کرد تا دوباره این مناطق را باز پس گیرد و خطر حمله مستقیم و با شدت بیشتری را به جان بخرد، این به معنای رویارویی خطرناکی با مسکواست که احتمالاً حفاظت هسته‌ای از کشور خویش را به این مناطق نیز گسترش خواهد داد .

به مسئله تحریم ها نیز باید با واقع گرایی برخورد کرد، زیرا در این مورد هم بحث موضع گیری در کار نیست. کشورهایی که قصد داشتند روسیه را «تنبیه کنند» تا حدی به مقصود خود رسیده اند (روسیه دیگر نمی تواند قطعات یدکی و فناوری های حساس را بدست آورد) اما این امر با اهداف مورد انتظار شش ماه پیش آنها فرسنگها فاصله دارد. روز اول مارس، برونو لومر، وزیر اقتصاد فرانسه، اظهار داشت: «ما باعث فروپاشی اقتصاد روسیه خواهیم شد. (...) اتحادیه اروپا در حال کشف قدرت خود است». صندوق بین‌المللی پول، که مرجعی ضدغربی محسوب نمی شود، به تازگی دست از پا درازتر، به این نتیجه رسیده است که «انقباض اقتصاد روسیه در سه ماهه دوم کمتر از حد انتظار بوده است» در حالی که «تأثیر جنگ بر کشورهای بزرگ اروپایی منفی تر از آنچه پیش بینی می شد ، می باشد». هرچند حجم صادرات انرژی روسیه کاهش یافته، اما به دلیل افزایش قیمت ها در آمد آن افزایش پیدا کرده است. بنابراین ، تامین مالی «ماشین جنگی روسیه»، بر خلاف قدرت خرید اروپایی‌ها که از تصمیمات عجولانه رهبرانشان ضربه خورده، متضرر نشده است. سیاست مشترک اروپایی انرژی که قرار بود این تحریم‌ها نقطه اوج آن باشد، به فاجعه‌ای غیرقابل کاهش منجر می‌شود. فشار بویژه بر دوش فرودستان اروپایی، که درآمد خالص آنها هم اکنون نیز بسیار پایین است، سنگین تر خواهد شد.

به درستی اعتراض می شود که در مسکو تصمیماتی که منجر به جنگ و بدبختی می گردد، توسط یک نفرو یا تقریباً تنها یکنفر اتخاذ می گردد. آیا وضعیت در جاهای دیگر خیلی متفاوت است ؟ تا به کی، تا کجا؟

لوموند دیپلماتیک فارسی