برای اقتصادیها کاهش هزینه مهم است، برای سیاسیون رای
ساعت24 - یحیی آلاسحاق از مصیبتی میگوید که تمام دولتهای پس از انقلاب اسلامی به آن گرفتار شدند؛ سیاستزدگی اقتصاد. وی میگوید: اکنون هر حرکتی که اتفاق میافتد، با شاخص سیاسی است و تا زمانی که این فضا باقی است، وضعیت نیز همین است.
بحث اصلاحات اقتصادی در دورههای مختلف مطرح شده و خیلی از مواقع نیز گفته میشود اکنون زمان انجام اصلاحات اقتصادی نیست. یک شوخی هم باب شده با این مضمون که ما چهل است در شرایط حساس کنونی قرار داریم. دولتهای مختلفی که شما اسم بردید، در رابطه با انجام اصلاحات اقتصادی چگونه عمل کردند؟ منتقدین معتقدند دولت در ایران تا زمانی که ناچار نشود، تن به اصلاحات اقتصادی نمیدهد، زیرا به قول شما اقتصاد زیر خیمه سیاست است. نظر شما چیست؟
همینطور است. چاره و ناچاری با شاخص سیاسی اندازهگیری میشود. یعنی اینکه در مسائل سیاسی ناچاریم فلان کار را انجام دهیم، علیرغم اینکه میدانیم این مسئله درست نیست. سیاست، حوزه چگونگی رأی گرفتن و زدن رقیب، گرفتن مجلس و دولت است. از آنجایی که سیاست بیشتر به دنبال قدرت است، الزامات این بخش را نیز بیشتر رعایت میکند. خصوصیتش هم این است که کوتاهمدت است، یعنی معطوف به زمان انتخابات است. این در حالی است که اقتصاد، حوزه درآمد، سود، بهرهوری، کیفیت، سرمایهگذاری، تجارت بینالملل، مدیریت واردات و صادرات است و کلاً بلندمدت است. اقتصادیها کاهش هزینه و قیمت تمام شده برایشان مطرح است، در امور سیاسی این مسئله مهم نیست و رأی برایشان اهمیت دارد. هنوز هم مسائل اقتصادی با شاخص سیاسی سنجیده میشود؛ این نقطه همان جایی است که به تعارض برمیخورد. یعنی اگر بنا باشد برنامهریزی برای اقتصاد را با شاخص سیاسی انجام دهیم، نتیجه همین وضعیت فعلی میشود. برای یک واحد یا اداره مانند ایرانخودرو اگر یک مدیر اقتصادی گماشته شود، سعی میکند هزینه تولید را کم کند و کیفیت محصولات را افزایش دهد، قیمتش را رقابتی کند و... . در حالی که اگر مسئولیت این کارخانه به یک مدیر سیاسی داده شود، با خود فکر میکند که این کارخانه 10هزار رأی و فرصت شغلی است، دنبال مسائلی از این دست میرود و نتیجهاش نیز همین میشود.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.