دویچه ووله به نقل از سایتهای ایرانی
نوزادانی که از بیمارستان دزدیده میشوند
ساعت 24-به نوشته برخی سایتهای داخلی نوزادی در ایران توسط پرستارنمایی از بیمارستان دزدیده شد. ناباروری برخی زوجها و شرایط سخت فرزندپذیری در ایران از مواردی است که به عنوان انگیزه فروش نوزاد به خانوادههای متقاضی عنوان میشود.
دبیرکل خانه پرستاری به کمبود پرستار در مقایسه با شمار بیماران هم اشاره میکند و میگوید:«در حال حاضر در بخش نوزادان به ازای هر ۲۵ نوزاد یا بیمار نوزاد دو پرستار از ساعت ۵ صبح تا ۱۱ شب خدمت میکنند و از ۱۱ شب تا ۵ صبح یک پرستار مسوول نگهداری از نوزادان است.» شریفیمقدم که کمبود کادر پرستاری را دلیل این ربودنها در بخش نوزادان میداند، میگوید اگر طبق استاندارد به ازای هر ۴ نوزاد یک پرستار باشد، نظارتها دقیقتر میشود. به گفته او در کشورهای "ارمنستان و گرجستان به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت ۵ پرستار ارائه خدمت میکنند اما در کشور ما به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت ۶ / ۱ نیروی پرستار وجود دارد."یکی دیگر از مشکلاتی که ورود غریبهها را آسان و تشخیص آنها از کادر درمانی را دشوار میکند، نبود لباس متحدالشکل در بیمارستانها و گاه حتی در بخشهای مختلف یک بیمارستان است. شریفیمقدم میگوید، «از ۱۰ سال پیش نظام پرستاری و معاونت پرستاری بهداشت جلسات متعددی برای متحدالشکل کردن لباسهای پرستارها برگزار کرده و هنوز نتیجهای در پی نداشته است.»
دلایل و انگیزههای نوزادربایی
اما جدای از خلاءهایی که ربودن نوزادها از بیمارستان را امکان پذیر کردهاند، این پرسش پیش میآید که نوزادربایان با چه انگیزهای دست به این کار میزنند؟ رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران، در مصاحبهای با سایتهای داخلی، دلیل سرقت نوزادان در بیمارستانها را به سه دسته تقسیم کرده است. حسن موسوی چلک میگوید، دسته اول والدین نوزادان هستند که برای دستیابی به پول، فرزندشان را به افرادی که خواهان بچه هستند میفروشند، گروه دوم کسانی هستند که بچهدار نمیشوند و گروه سوم معمولاً درقالب باندهای قاچاق انسان، نوزادان را از بیمارستانها و مراکز نگهداری اطفال میربایند تا بتوانند آنها را با قیمت های هنگفتی به فروش برسانند. لیلا ارشد مددکار اجتماعی و مدیر عامل خانه خورشید هم از گروهی از نوزادربایان میگوید که بچه را وارد چرخه خرید و فروش مواد مخدر میکنند. ارشد میگوید: «ما شاهد مواردی بودیم که بچههای دزدی را نقص عضو میکنند تا مسیر مناسبی برای جابهجایی مواد مخدر و کار خلاف باشد به اعتقاد باندهای کودک با بچه معلول شرایط را برای عمل خلاف ایمن میکند.»در میان دستهبندی انگیزهها و دلایل نوزادربایی، روی ناباروری هم انگشت گذاشته شده است. دکتر حمید گورابی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه رویان هم در گفتوگو با روزنامه ایران، ناباروری را یکی از دلایل به سرقت رفتن نوزادان میداند. گورابی میگوید: «سختگیریهای مربوط به قوانین فرزندخواندگی، زوجین نابارور را ناامید میکند. بنابراین آنها برای اینکه صاحب فرزند شوند به روشهای دیگری متوسل میشوند. برای مثال با خانوادههای پرجمعیت مذاکره میکنند که یکی از فرزندانشان را به آنها واگذار کند. گاهی افراد خلافکار نوزادان دزدی را به این زوجها واگذار میکنند بدون آنکه مطلع باشند، بچهای که میخرند از کجا آمده است.»معاون اجتماعی سازمان بهزیستی ایران میگوید، شمار کودکان بیسرپرست تحت حمایت بهزیستی کمتر از شمار متقاضیان است و برای هر کودک ۸ تا ۱۰ خانواده متقاضی وجود دارد.کم نیستند کارشناسانی که معتقدند فرآیند طولانی سرپرستی و فرزندخواندگی، زوجهای نابارور را به سوی راههایی میکشاند که بتوانند قانون را دور بزنند و اگر بهزیستی قوانین فرزندخواندگی را تسهیل کند، زوجهای نابارور سراغ روشهای غیرقانونی نمیروند. اما آیا قوانین فرزندخواندگی در ایران این چنین دشوار است که برخی زوجهای نابارور را به فکر پذیرش کودک از طریق راههای غیرقانونی بکشاند و راه درآمدی هنگفت را برای باندهایی که نوزاد میربایند، باز کند؟
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.