طالبان امروز، و خشن‌تر از طالبان دهه هفتاد

ساعت 24 - در تازه‌ترین تحولات مربوط به جنگ در افغانستان، خبرها حاکی از نزدیک شدن دامنه جنگ جاری در این کشور به مرکز شهرهای بزرگ است.اخیرا بخش حقوق بشر دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما درباره گسترش جنگ به شهرهای بزرگ و پرجمعیت ابراز نگرانی کرده است.

dir="RTL" style="text-align:right">به گزارش یورونیوز ، هزاران باشنده/ شهروند افغانستان خانه و سرمایه‌های وابسته به زمین‌شان را در مناطق به تازگی تصرف شده طالبان رها کرده‌ و به مرکز شهرها پناه آورده‌اند، فقر و گرسنگی در میان آوارگان جنگ به حدی است که سازمان ملل از وقوع فاجعه انسانی قریب‌الوقوع ابراز نگرانی کرده است.آگاهان می‌گویند که این حجم از بیجاشدگی/آوارگی یک پیام مهم دارد، این که بسیاری از مردم افغانستان نمی‌خواهند کابوس زندگی در سایه امارت طالبانی در دهه هفتاد را دوباره تجربه کنند و به ناچار به مرارت‌های بیجاشدگی/آوارگی تن می‌دهند. از طرفی طالبان با این پیام به مناطق تصرف شده می‌آیند که به مردم عادی کاری ندارند و آنها می‌توانند زندگی معمولی‌شان را از سر بگیرند، اما از طرف دیگر گزارش‌هایی از رویکرد افراطی طالبان در مناطق شمالی افغانستان می‌رسد. یورونیوز برای بررسی ماهیت طالبان امروزی با طالبان دیروز (دهه هفتاد) با چند تا از کارشناسان گفتگو کرده است.

طالبان امروزی، زاده فساد سیاسی

آصف آشنا، کارشناس مسایل سیاسی به یورونیوز می‌گوید: «در دو دهه اخیر همچنان که شهروندان افغانستان به رشد سیاسی، اقتصادی و توسعه انسانی دست یافتند (و با جامعه افغانستان دهه هفتاد فرق کرده‌اند)، طالبان هم تغییراتی را تجربه کرده‌اند. طالبان از نظر سیاسی نسبت به طالبان دهه هفتاد قدرتمندتر شده‌اند، هر چند که از نظر ارزش‌های ایدئولوژیک همان طالبان دیروز هستند.»به گفته وی رشد سیاسی طالبان از سال ۲۰۰۷ میلادی، یعنی بعد از اولین جرگه صلح آغاز شد و آنها تاکنون توانسته‌اند گروه ستون پنجمی را در درون نظام کنونی افغانستان داشته باشند که بر تصمیمات ارگ چه در دوره حامد کرزی و چه در دوره اشرف غنی احمدزی به نفع طالبان تاثیرگذار هستند.وی می‌افزاید: «آقای کرزی رشد دموکراسی را بر اثر نفوذ مهره‌های طالبان به نفع این گروه مصادره کرد، وضع به جایی رسید که آقای کرزی با مخالفت‌هایش با حملات شبانه امریکا به مواضع طالبان و مخفیگاه‌های این گروه روابط خود را با رئیس‌جمهور وقت امریکا (اوباما) به صفر رساند.»این کارشناس سیاسی دلیل قدرت‌گیری طالبان را ناشی از فساد سیاسی حاکم بر ارگ ریاست جمهوری افغانستان می‌داند و می‌گوید: «قدرت‌گیری طالبان امروزی ریشه در بازی‌های سیاسی درون ارگ داشت. از یک طرف از دوره کرزی به این سو به شکل‌های مختلف از چهره طالبان قباحت‌زدایی شد و از طالبان میانه‌رو، تندرو، برادران راضی و ناراضی سخن رفت و چنین استدلال شد که باید با طالبان (میانه‌رو) برخورد نیک صورت گیرد، در حالی که در تجربه مردمی طالبان میانه‌رو و تندرو وجود نداشت. از طرف دیگر از گروه طالبان به عنوان ابزار فشار برای تاثیرگذاری در انتخابات‌های ریاست‌جمهوری نیز استفاده شد. در تجربه انتخاباتی سال ۲۰۱۴، طالبان در هرات و فاریاب و مزار مردم را با تهدید قطع کردن انگشت از رای دادن منصرف می‌کردند و در مناطقی که احتمال بیشتری داشت که تیم مورد نظر رای بیاورد، امنیت شبکه‌های رای‌دهی و کارخانه‌های تولید رای تقلبی را تامین می‌کردند.»به گفته آصف آشنا طالبان دیروز امکانات نظامی قدرتمندی نداشتند و در بهترین حالت به داشتن (تیربار) پیکا و چند موتورسایکل (موتورسیکلت) خلاصه می‌شدند، اما به خاطر حضور ستون پنجم طالبان در ارگ ریاست‌جمهوری به کاروانی از امکانات نظامی سنگین و تجهیزات پیشرفته نظامی ارتش دست یافته‌اند.وی ادامه می‌دهد: «طالبان به قدری از نظر سیاسی قدرتمند شده‌اند که روابط دیپلماتیک و استخباراتی/اطلاعاتی با کشورهای بانفوذ در افغانستان برقرار می‌کنند و حتی با بزرگترین متحد سیاسی دولت افغانستان، یک توافقنامه (دوحه) را در بلندترین سطح امضا می‌کنند.»با شدت گرفتن جنگ میان دولت و طالبان، آمریکا اعلام کرده است که برای پشتیبانی بیشتر از نیروهای امنیتی افغانستان، حملات هوایی علیه مواضع طالبان را شدت می‌بخشد.

شکاف طبقاتی میان طالبان و رهبرانشان

به نظر می‌رسد طالبانی که در گذشته با مظاهر تکنولوژی برخورد می‌کردند، امروزه برای پیش بردن جنگ روانی در کنار جنگ در میدان‌های نبرد با دولت، استفاده فعالی از تکنولوژی می‌کنند. همان‌طور که بسیاری از شهروندان افغانستان از رسانه‌های اجتماعی برای رساندن پیام‌هایشان در مورد وقایع اخیر استفاده می‌کنند. برخی از صاحبنظران در شبکه‌های اجتماعی با اشتراک گذاشتن تصاویری از زندگی پر از رفاه رهبران کنونی طالبان به شکاف میان فقر و گرسنگی طالبان در صحنه‌های نبرد و زندگی رهبرانشان اشاره می‌کنند.