مردم وبنگاهها وگیج شدگی اقتصاد کلان

ساعت 24 - اقتصاد ایران در حال حاضر از دوناحیه آسیب پذیر شده است که یکی پای در سیاست داخلی دارد و یکی درزمین سیاست خارجی قرارگرفته است اما کارشناسان نیک می دانند این دو دنباله هم هستند وجداسازی آنها یک ساده گرایانه سازی بیهوده است. ادامه تحریم های ایران با وجودی که برخی گشایش ها در صادرات نفت به چین با مدارای آمریکا ومفت بری چینی ها رخ داده است بدون تردید دلیل اصلی درسرگیجه گرفتن اقتصاد است.

html>

در ستون نقد روزجهان صنعت اضافه شده است: دولت سیزدهم برای اینکه نشان دهد برخلاف دولت پیشین سازشکارنیست و از جنس انقلابی است می خواهد بودجه را بدون لحاظ کردن درآمد صادرات نفت ببندد یا سهم این درآمد را کمتر ببیند. در نتیجه برای دخل وخرج بودجه باید منابع دیگری را جایزین کند. دولت سیزدهم البته با خیال و توهم اینکه نمی خواهد همچون دولت دوازدهم بودجه را با کسری ببندد هرجا که فعالیتی دیده ومی بیند را مشمول سونامی مالیاتی کرده است. سازمان برنامه و بودجه انگارتوجه ندارد هرجایی که مشمول مالیات شود بخشی از مالیات از جیب مصرف کننده نهایی برداشته می شود و بنگاهها یا می توانند این کاررا کنند یا تعطیل خواهند کرد. به طور مثال دولت سیزدهم با گمان دریافت مقدار قابل اعتنایی از مسیر مالیات بندی بر شرکتهای پتروشیمی از راه افزایش خوراک آنها در عمل انها را به سوی کاهش نرخ سود می راند که زیان آن فرار سرمایه ها از بورس و کاهش صادرات است. از سوی دیگر دولت تصور می کند می تواند پیامدهای حذف دلار 4200 تومانی را با دادن یارانه ای به گروههایی از شهروندان جبران کند اما نیک می دانیم این کار سختی است و می تواند با توجه به اینکه قرار است تعرفه های گمرکی واردات نیز با دلار 23 هزار تومانی اخذ شود فشار تورمی بزرگی بر مصرف کنندگان وارد می شود. علاوه بر این سازمان برنامه می خواهد درگام اول مهار تورم میزان افزایش حقوق کارمندان را با شعار عدالت حقوق و دستمزد بسیار کمتر از نرخ تورم امسال افزایش دهدکه این نیز مزید برعلت شده و گیج شدن اقتصاد را بیشتر می کند. این اقدام دولت یعنی کاهش قدرت خرید و روی دست ماندن تولیدات داخلی که به نوبه خود گران شده اند. در حال حاضر برای عبور از گیج زدن اقتصاد دست کم برای کوتاه مدت راهی نیشت جزاینکه تحریمه حذف شوند و دولت بتواند با استفاده از در آمد حاصل از صادرات نفت دخل وخرج خود را تظیم کند. اقتصاد ایران حال و روز خوشی ندارد. این داوری از سوی مدیران اصلی اداره کننده کشور بیش از همه بر زبان وقلم ها جاری است. همه مدیران امروز در مقام اپوزیسیون دولت قبلی هنوز بر طبل گذشته می دمند و توجه ندارند که این حنایشان دیگر رنگ نخواهد داشت و باید هرچه زودتر به وعده هایی که داده اند عمل کنند. اقتصادکلان از سوی دومحلی که در بالا یاد آور شدیم گیج شده و دولت با وزیرانی که تجربه مهار این گیجی ندارند را نیز سردرگم کرده است و دود همه این شرایط ناراحت کننده به چشم شهروندان می رود.