کسب قدرت سیاسی با ابزارهای غیراخلاقی
ساعت 24 - نگاه کنید به حضور ظریف در مجلس و کلمات مطرح شده، درخواستهای اعدام برای این و آن، بهکار بردن افشاگری براساس اطلاعات غلط به جای روشنگری و نیز برخی تریبونها که خشونت کلامی در آن موج میزند. اینها همه نشانههایی از نقصان در سیاست و پر شدن خشونت در کلام سیاسی ایران است.
اخلاق برای تنظیم روابط مسالمتآمیز و سازنده میان آدمیان است، اما امروز وقتی در تنظیم روابط بین کنشگران سیاسی بالا، خشونت کلامی دیده میشود، به لایههای پایین و حتی رسانههای بزرگ ملی نیز تسری مییابد و در این حالت است که میتوان از کاهش کارکرد اخلاق سخن گفت. میهمان آن برنامه شاید روند تقرب گفتمانی به دولت فرضی بعدی را طی میکرد، رفتاری که این روزها رواج یافته است، و از عواقب کار خود آگاه نبود، اما بیخبری امثال او نباید همگان را از بیمناک شدن برای عواقب بلندمدت اینگونه رفتارها بازدارد. پردهدری و بیهنجار کردن عرصه سیاست کاری نیست که فقط به یک گروه و جریان سیاسی ضربه بزند، این از آن آسیبهایی است که چون در بگیرد، زمین سالم باقی نخواهد گذاشت.
از منظر تحلیل جامعهشناسی سیاسی نیز این نوع پرخاشگری و رفتارهای سیاسی، میتواند ریشه در خشم و پرخاشگری خارج از اراده کسانی داشته باشد که با شکست غیرمنتظره دونالد ترامپ در انتخابات امریکا و پدیدار شدن افق تازهای برای احیای برجام، آمال سیاسی خود را در معرض تهدید و روشن شدن تحلیلهای غلط اتهامی میبینند که در چهار سال گذشته تبلیغ کرده بودند. در این چهار سال، این افراد نه تنها به نحوی چشم بر جنایتهای دولت ترامپ بستند بلکه فرصت را از راه تحریف واقعیت درباره علت تورم و رکود اقتصادی و ناکارآمد نشان دادن برجام و حتی فراتر از آن تحقیر استراتژی «تعامل سازنده با جهان» مناسب دیدند؛ به این امید که قاطبه مردم را متقاعد به نادرست بودن مسیری کنند که برای آن به پای صندوقهای انتخابات در سالهای ۹۲ و ۹۶ آمده بودند و این نوع تفکری را که مردم به آن رأی داده بودند برای همیشه شکستخورده دانسته یا تحقق آرمانهای آن را ناممکن بنمایانند. این جریان امیدوار بود که با پیروزی دوباره ترامپ و تداوم کار ماشین تبلیغاتی تحریف، نگذارند که مردم تا انتخابات آینده به حقایق علل فشارهای اقتصادی بر زندگیشان پی ببرند. هدفشان این بود که پیروزی مجدد ترامپ ظرفیت دیپلماسی را به نابودی بکشاند و جادهصافکن دستیابیشان به قدرت باشد. اکنون که ترامپ برخلاف انتظار آنها با شکست صحنه سیاست امریکا را ترک کرده، این تفکر سیاسی را با ابزارهای پرقدرت رسانهای خود در کشور، بهطور دستپاچه به واکنشی تند و تخریبگرایانه و برخاسته از نگرانیهای سیاسی واداشته است.
شبیه این اتفاق در عرصه سیاست را در برخی مقاطع زمانی دو دهه گذشته نیز شاهد بودهایم. فقدان بلوغ رقابت و کسب قدرت سیاسی با ابزارهای غیراخلاقی، نوعی فرهنگ سیاسی است که به زوال اخلاق و سیاست دامن زده است. بر این اساس آنچه در برنامه تلویزیونی شاهد بودیم یک دماسنج است که نشان میدهد روندهای سیاسی و اخلاقی جامعه ایران چنانچه همگان مراقبت نکنیم دچار بیماری مزمن میشود.
نوشته علی ربیعی - دستیار ارتباطات اجتماعی رئیسجمهوری و سخنگوی دولت –روزنامه ایران
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.