سیاره یی به نام بدن
● نود درصد سلول های بدن ما از آن میکروب ها است
۹۰ درصد از سلول های بدن شما مال خودتان نیست، بلکه از آن میکروب ها است. شاید درک این مساله برای تان کمی دشوار باشد، اما هر یک از ما یک اکوسیستم متحرک هستیم. کنه Demodex هشت پا و ریزه میزه درون فولیکول های مژه شما است و بدون کوچک ترین جلب توجهی روی سلول های شما زندگی می کند. مخمرهای میکروسکوپی روی زبان، دندان، پوست و درون روده شما زندگی می کنند. ویروس های نهفته یی چونHerpes simlesx ممکن است سالیان سال داخل سلول های عصبی شما جا خوش کنند. شاید قوی ترین آنها یک قطعه DNA ویروس مانند و خودتکثیرشونده است که اجداد ما را آلوده کرد و امروز نیز نزدیک به ۸ درصد از ژنوم ما را تشکیل می دهد.
اغلب ما، بدن مان را با ۹۰ تریلیون میکروب و حتی تعداد بیشتری از آنها شریکیم. اما گاهی اوقات این ترتیب به هم می خورد؛ به عنوان مثال زمانی که ساس های خونخوار، کک ها یا شپش ها ما را مورد تاخت وتاز خود قرار می دهند، یا هنگامی که Herpes simplex یا پاپیلومای انسانی موجب بروز جوش ها و کورک های زننده یا زگیل هایی روی پوست می شوند. حتی خوردن آنتی بیوتیک نیز می تواند نظم حاکم بر اکوسیستم دستگاه گوارش ما را به هم بزند، چرا که نه تنها ارگانیسم های به وجود آورنده بیماری را از بین می برد، بلکه باکتری های مفیدی چون Lactobacillus acidophilus را نیز نابود می کند. زندگی با میکروب ها برای حفظ تعادل زیستی بدن ضروری است. ما اغلب به حیات میکروسکوپی که با خودمان حمل می کنیم، بی اعتناییم. در پایین اشاره یی داریم به تعدادی از این ارگانیسم ها که از قضا ممکن است چیزهای خوبی باشند.
▪ قارچ پای ورزشکاران
Trichophyton و Epidermophyton میکروب های انگلی رشته یی هستند که در حمام های عمومی به پاهای برهنه افراد می چسبند. این گونه ها و خویشاوندان نزدیک شان به آرامی به زیر ناخن انگشتان پا خزیده و به تدریج به نقاط دیگری از پوست حمله می کنند. از این نواحی می توان به پوست سر و ناحیه تناسلی اشاره کرد. از علائم آلوده شدن به این قارچ می توان عفونت قارچی پوست سر، کچلی و خارش بدن را نام برد.
▪ میکروب های ناحیه تناسلی
باکتری های مفید(ترجیحاً نه از خانواده Lactobacillus) در واژن لانه گزیده و با ترشح اسیدلاکتیک باکتری های مهاجمی چون مخمر بیماری زای Candida albicans را از محیط واژن دفع می کند.
▪ باکتروئیدها و Firmicute
حداقل ۵۰۰ گونه از باکتری ها که بیشتر از ۳/۳ پوند وزن ندارند، درون لوله گوارش انسان زندگی می کنند. بیشتر این میکروب ها به دو شاخه Firmiculateها و Bacteroideها تعلق دارند. این باکتری ها کربوهیدرات ها را تجزیه کرده و مواد غذایی مورد نیاز سلول ها، مثل ویتامین هایK و B۱۲ را تولید می کنند. این باکتری ها همچنین باکتری های مضر را از لوله گوارش انسان دفع می کنند. همچنان که «سینتیا سیرز» از مرکز بهداشت جهانی جان هاپکینز می گوید؛ «این باکتری ها به مدد تعداد زیادشان موجب بیرون راندن باکتری های مضر از بدن می شوند.»
▪ ویروس پاپیلومای انسانی
بیش از ۱۰۰ نوع پاپیلوماویروس انسانی (HPV) می توانند انسان ها را آلوده و موجب طیف وسیعی از زگیل های کوچک و درشت در سطح بدن شوند. حداقل ۳۰ نوع از پاپیلوماویروس ها به شیوه جنسی منتقل می شوند و CDCها حکایت از آن دارند که حداقل ۵۰ درصد از مردان و زنانی که از نظر جنسی فعال هستند با پاپیلوماویروس دستگاه تناسلی آلوده خواهند شد. لازم به یادآوری است که پاپیلوماویروس سویه ۱۶ و ۱۸ می توانند موجب سرطان هایی در ناحیه گردن رحم، پنیس، مهبل، مقعد و رکتوم شوند. واکسن جدید گارداسیل (Gardasil) می تواند افراد را در مقابل این دو نوع پاپیلوما محافظت کند.
▪ شپش سر
Pediculus humanus capitis (یا شپش سر) از زمان های بسیار قدیمی همراه انسان بوده است؛ یک تخم شپش بسیار قدیمی به تارهای مویی که ۱۰ هزار سال قدمت دارند، چسبیده بود. این حشرات پهن و بدون بال، بسیار کوچکند (بین ۱ تا ۲ میلی متر طول دارند-کمتر از یک دهم یک اینچ)، از خون انسان تغذیه می کنند و تخم ها یا بچه های شان را محکم به موهای ما می چسبانند.
▪ استرپتوکوک دندانی
اگر شما مرتباً دندان های تان را مسواک نکنید، نواری از ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول باکتریایی به سطح دندان های شما خواهد چسبید. گونه های غالب تشکیل دهنده این پلاک Stereptococus sanguis و Stereptococus mutans هستند. بعد از تشکیل این پلاک، حتی اگر شما به طور مرتب دندان های تان را مسواک کنید هم این باکتری ها آنجا می مانند و تحت هیچ شرایطی از بین نمی روند. این باکتری ها قند را تخمیر و پلیمرهای چسبناکی ترشح می کنند که پایه پلاک را تشکیل می دهند.
▪ کنه Demodex
بندپای کوچکی است که در فولیکول های مژه های شما زندگی می کند، از خون شما تغذیه می کند، در آنجا جفت گیری می کند، تولیدمثل می کند و به ندرت آنجا را ترک می کند، مگر اینکه هرازگاهی تصمیم بگیرد روی پوست شما قدمی بزند. کنه های Demodex (انگل های سیگاری شکلی که پاهای کلفت و کوتاهی داشته و در حدود ۳/۰ میلیمتر طول دارند) ۲۰ درصد از افراد زیر ۲۰ سال را آلوده می کنند. این انگل ها در سنین پیری نیز به سراغ ما می آیند. می توان گفت تقریباً تمامی افراد مسن این انگل را با خود حمل می کنند.
▪ زونا
اگر آبله مرغان گرفته باشید، ویروس مسبب آن که varicella-zoster نامیده می شود تا ابد همراه شما می ماند و به صورت نهفته در اعصاب نزدیک نخاع شما به زندگی خود ادامه می دهد. استرس، پیری یا تضعیف سیستم ایمنی ممکن است این ویروس را مجدداً فعال کند. این ویروس پس از فعال شدن آرام آرام در طول دستگاه عصبی حرکت کرده و موجب درد شدید و جوش های دردناک می شود. مجموع این شرایط را روی هم زونا می نامند. محققان پیشنهاد می کنند که واکسیناسیون گسترده علیه آبله مرغان که امروزه در ایالات متحده بسیار رایج است، ممکن است باعث افزایش معنی دار زونا در دوران کهولت و سالخوردگی شود.
▪ ویروس های فسیل
در حدود یک دوازدهم ژنوم ما رشته هایی از DNAی ویروس هایی است که میلیون ها سال قبل اجداد ما را آلوده ساختند. به گفته «پرسکات دینینجر»، آسیب شناس دانشگاه تولان، این ویروس ها و انگل های دیگر، قطعاتی از DNA خودتکثیرشونده یی هستند که با ما تکامل پیدا کرده و می توانند نسخه هایی از خودشان را به درون ژنوم ما وارد کنند. این قطعات باعث جهش هایی می شوند که سرمنشاء بیماری های ژنتیکی جدید هستند.
▪ استافیلوکوک ها
پوست ما به طور میانگین نزدیک به یک تریلیون باکتری را محافظت می کند که عمده آنها استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها و Corynebacterium هستند. این باکتری ها عرق بدن را تجزیه می کنند و بدین ترتیب موجب بوی بدن می شوند.
«مارتین بلیزر»، میکروبیولوژیست مدرسه پزشکی دانشگاه نیویورک DNA باکتری متعلق به بازوی ۶ انسان را تعیین توالی و ۱۸۲ گونه مختلف از باکتری ها را کشف کرد. اغلب این باکتری ها در رقابت با پاتوژن های خطرناک بر سر مواد غذایی پوست، بدن مان را سالم نگه می دارند. به گفته «بلیزر»؛ «من از زندگی بدون میکروب ها متنفرم.»
جوزی گلوسیوژ
ترجمه؛ زینب همتی
منبع : روزنامه اعتماد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.