ترامپ آخر بازی درایران چه به دست می آورد؟
قطارفشارحداکثری کجا می ایستد
ساعت 24 - رفتار تندتر و تندترروزانه تیم ترامپ با ایران به کجا ختم می شد؟ اینکه ترامپ می گوید حداکثر فشا بر ایران وارد خواهدشد معنایش درعمل چیست؟ ترامپ درپایان بازی با ایران چه به دست خواهد آورد؟ پرسش هایی از این دست اکنون درکانون توجه پژوهشگران و نهادهای پژوهشی و اندیشکده های آمریکایی قراردارد.
با این حال، لب های مقامات دولت ترامپ یک چیز می گوید و قلبشان چیز دیگر؛ آن طور که جان بولتون، مشاور امنیت ملی دولت ترامپ گفته، به نظر می رسد برای آنها تنها گزینه قابل قبول تغییر نظام در ایران است. طبق جدول زمانی که بولتون ارائه کرده، دولت ترامپ فعلا برنامه عقب افتاده است: او دو سال پیش در سخنرانی برای گروه تبعید شده از ایران گفت که تا پیش از 2019 فروپاشی جمهوری اسلامی را جشن خواهند گرفت!احساس غیرممکن بودن پیشگویی های قبلی بولتون و درک اینکه مهارت های جمهوری اسلامی برای بقا خیلی بیشتر از آن چیزی است که تصور می شده، تا اندازه ای علت عجله ناگهانی دولت ترامپ در تلاش ها برای افزایش فشار بر ایران را توضیح می دهد. تا همین حالا هم اعمال مجدد تحریم های آمریکا علیه ایران هزینه های قابل توجهی را بر این کشور تحمیل کرده که با کاهش ارزش ارز داخلی همراه بوده و سرمایه گذاران خارجی را رانده و به پیچیده تر شدن معاملات بین المللی ایران انجامیده است. طبق ارزیابی صندوق بین المللی پول اقتصاد ایران در سال جاری 6 درصد کوچک خواهد شد و کمبود بسیاری از اقلام ضروری مشهود خواهد بود و این تجربه برای بسیاری از ایرانی ها آشناست و با 8 سال جنگ با عراق شباهت هایی دارد.و با این حال، به نظر می رسد تهران توانسته با حداقل آسیب به ثبات سیاسی یا توانایی در منعکس کردن قدرت، این دوره را بگذراند. قطعا نشانه هایی از کاهش کمک های اقتصادی ایران به گروه های تحت حمایت آن همچون حزب الله و دولت بشار اسد در سوریه دیده می شود، اما شواهد چندانی دال بر فروپاشی نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد. به علاوه، تهران تا کنون طعمه وسوسه انگیز دولت ترامپ برای خروج از توافق هسته ای و نقض تعهداتش یا اقدامات تلافی جویانه علیه منافع آمریکا در منطقه را نگرفته است؛ اما این چیزی است که ایالات متحده برای به دست آوردن پشتیبانی گسترده تر بین المللی در کمپین اعمال فشار حداکثری علیه ایران به آن نیاز دارد.
اگر هدف ترامپ واقعا دیپلماسی بود، شاید این شرایط ناخوشایند می توانست لحظه مناسب برای دست یافتن به نتیجه ای مطلوب در برابر تهران را فراهم آورد. اما این چشم انداز که تهران احتمالا به سادگی خود را با فشارهای طولانی مدت تطبیق خواهد داد، مخاطرات جدیدی برای دولت واشنگتن در پی خواهد داشت. برای رهبران ایران، بقا به مثابه پیروزی است. دولت ترامپ هم در پی نگرانی از آنکه تهران پیروزی شیرینی را از واشنگتن بگیرد، اکنون در صدد وارد کردن ضربه ای مهلک برآمده است.اما آیا موفق خواهد شد؟ همانند همه اقدامات انقلابی دیگر، برای پیش بینی خیلی زود است. یک دهه گذشته نشان داده که ایالات متحده می تواند صدمات شدیدی به اقتصاد ایران وارد آورد و جامعه بین المللی منابع و انگیزه لازم برای تغییر در نتیجه را ندارد. با این حال، هیچ نمونه ای در تاریخ وجود ندارد که از استفاده موفق از فشار اقتصادی خارجی برای جرقه یک تغییر سیاسی از نظامی اقتدارگرا به یک دموکراسی دوام آوردنی یا ثبات منطقه ای خبر دهد.به علاوه، دلایل کمتری برای باور به این مساله وجود دارد که تصمیم گیرندگان در کاخ سفید عواقب ثانویه و ثالث اقدامات خود و جنگ اقتصادی علیه ایران را در ارتباط با منافع آمریکا و متحدانش در نظر گرفته باشند. ایران پیشتر تهدید کرده اگر نتواند نفت صادر کند، همسایگانش هم به همان سرنوشت دچار خواهند شد؛ و ابزار آزموده شده ای برای عمل به این تهدید دارد. شاید بد نباشد ترامپ که عموما خشمش از هر اتفاقی و به ویژه افزایش قیمت بنزین را در توئیتر اعلام می کند، اندکی به این مساله بیندیشد که ایجاد یک بحران نفتی تمام عیار در خلیج فارس در میانه کمپین انتخاباتی هیچ سودی برای او نخواهد داشت.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.