روسیه پوتین اما به هیچ کشوری به اندازه ایران آسیب بلندمدت نزده است. تازه‌ترین آسیب وارده از سوی روسیه تحت اراده پوتین و حلقه اول یاران او به راه انداختن جنگ در اوکراین برای ضمیمه کردن یک کشور مستقل به روسیه است. این همان رفتاری است که تزارها داشتند و بخش‌هایی از ایران را جدا کردند. نتیجه جنگ اوکراین اما تحریم نفت روسیه از سوی مجموعه کشورهای غربی است. در برابر این تحریم نیرومند که البته برای شهروندان کشورهای اروپایی سختی‌هایی را داشته و دارد اما ناگزیر شدن روسیه برای صادرات نفت به صورت قاچاق است. روس‌ها به دلایل گوناگون توانسته‌اند سهم قابل اعتنایی از بازار نفت چین و هند که از مشتری‌های قدیمی و نیرومند ایران به حساب می‌آیند را با تخفیف‌های شگفت‌انگیز از چنگ ایران بیرون آورند. روسیه برای اینکه به درآمد ارزی برسد صادرات دامپینگ‌شده فولاد و اوره و برخی دیگر از کالاهای خود را گسترش داده که به زیان صادرات ایران شده است. به این ترتیب است که بر فرض زنده‌سازی برجام از سوی ایران و آمریکا آن بخش از خواسته ایران که منافع اقتصادی ملموس به ویژه حذف تحریم‌هاست بی‌فایده خواهد شد. ظرفیت صادرات نفت روسیه چند برابر نفت ایران است و می‌تواند تا مدت‌ها بازار جهانی را با صادرات دامپینگ‌شده به خطر بیندازد. در حقیقت روسیه علاوه بر اینکه در سال‌های گذشته اجازه نداده است برجام به نقطه مطمئن برسد؛ حالا با صادرات نفت ارزان بازار را به زیان ایران به هم زده است. بزرگنمایی درباره سرمایه‌گذاری ۴۰ میلیارد دلار گازپروم در نفت و گاز ایران یک هدف بزرگ داشت و دارد و آن دور کردن شرکت‌های بزرگ نفت و گاز جهان با فرض صلح هسته‌ای در ایران است. گازپروم می‌تواند با زخمی کردن پروژه‌ها و به درازا کشاندن دوره کار- همان کاری که در بوشهر و در دادن سامانه اس-۳۰۰ کرد- دوری شرکت‌های بزرگ نفت و گاز را طولانی‌تر کند.