گزینه بعدی مارکار آقاجانیان است. مارکار ۸ سال کنار کی روش بوده . او البته زبان بلد است. بازیکنان تیم ملی را خیلی خوب می شناسد و هیچ تهدیدی برای سرمربی جدید ندارد و می شود فدایی اش همان طور که در دوره کیروش بود.
اما درباره کارایی فنی و آینده؟ این پرسشی است که همیشه بوده و منتقدانش می گویند تا سالهای سال بعد هم بعید است یک تیم لیگ برتری حتی برای سرمربیگری مارکار را انتخاب کند!
گزینه چهارم اما وحید هاشمیان است. وحید با یک رزومه عالی ملی. با عالی ترین مدرک مربیگری یوفا و تجربه کار در لیگ های پایین تر آلمان همان کسی است که با سابقه عالی فوتبالی می تواند به نیمکت تیم ملی ابهت بیشتری بدهد. او می تواند نقش مرحوم حسین معدنی در تیم ملی والیبال را برای ویلموتس بازی کند و بازوی اجرایی اش باشد.
وحید با دانستن دو زبان آلمانی و انگلیسی می تواند خیلی ساده با ویلموتس ارتباط بگیرد و با خوی منظم و برنامه مدارشان بهتر از هر کس دیگری ارتباط برقرار کند.
دیسیپلین و کاریزمایش به خوبی می تواند جوانترهای تیم ملی را کمی سر جایشان بنشاند. آنها که آن اواخر دوره کی روش با اینستا بازی هایشان ملتی را به ستوه آورده بودند. او که همین حالا هنوز گزینه هدایت تیم ملی امید است اگر کار با فدراسیون تاج را بپذیرد، بی شک گزینه ای ایده آل برای بودن در کنار مربی تیم ملی است. کسی که قطعا در آینده میتواند گزینه تیم های بزرگ فوتبال ایران به عنوان سرمربی باشد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.