انجمن پیشبرد علوم آمریکا از مبارزه چین با کرونا گزارش داد

نجات بیماران به قیمت کشتن حقوق بشر

ساعت 24 - بیمارستان‌های چین که چند هفته گذشته مملو از بیماران کووید-19 بود، اکنون دارای تخت‌های خالی است. دیگر بیمار کافی واجد شرایط برای آزمایش داروهای تجربی وجود ندارد. و تعداد موارد جدید گزارش‌شده هر روز در چین به شدت در حال کاهش است .

dir="RTL">در گزارشی منتشره در 28 فوریه توسط تیمی متشکل از 12 دانشمند چینی و 13 دانشمند خارجی جهت مطالعه وضعیت همه‌گیری کووید-19 و اثربخشی واکنش چین، برخی مشاهدات شگفت‌انگیز وجود دارد. حتی برخی از اعضای این تیم که به طور مشترک توسط سازمان بهداشت جهانی و دولت چین سازماندهی شده، گفته‌اند که هیجان‌زده شده‌اند. تیم اکمانز واگیرشناس مؤسسه رابرت کوخ برلین می‌گوید که «من فکر می‌کردم که امکان ندارد چنین ارقامی واقعی باشدآیلوارد و سایر اعضای تیم می‌گویند که سایر کشورهای جهان هم باید از چین درس بگیرند. اما منتقدان عنوان می‌دارند که این گزارش، هزینه‌های حقوق بشری ناشی از اقدامات شدید دولت دیکتاتور چین را در نظر نگرفته است: کنترل شدید آمد و شد و مراقبت الکترونیک از میلیون‌ها نفر. لارنس گوستین یک محقق حقوق سلامت جهانی در دانشگاه جورج تاون می‌گوید که «به نظر من دلایل متعددی وجود دارد که کشورها در استفاده از این نوع اقدامات شدید تردید نمایند». بسیاری نیز این نگرانی را دارند که پس از برداشتن برخی از این کنترل‌های محدودکننده و شروع مجدد اقتصاد در چین که ضربه بزرگی نیز در این مدت خورده، بیماری مجدداً فعالیت خود را آغاز کند.

اما تعداد موارد در چین کاهش یافته است. در 10 فوریه، اولین روز از مأموریت، 2478 مورد جدید در کشور گزارش شده بود. دو هفته بعد، زمانی که کارشناسان ساک‌های خود را بسته بودند، تعداد موارد جدید روزانه به 409 مورد کاهش پیدا کرده بود (در 3 مارس، با کاهشِ بیشتر به 129 مورد جدید رسیده بود در حالی که این رقم در سایر نقاط جهان 1848 مورد بود). بر اساس این گزارش، ظاهراً همه‌گیری چین در اواخر ژانویه به اوج خود رسیده است .اعضای این تیم به پکن، شنژن، گوانگژو، چنگدو، و متأثرترین شهر یعنی ووهان سفر نمودند. آن‌ها از بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها، شرکت‌ها، بازارهای حیوانات زنده، ایستگاه‌های قطار، و دفاتر دولتی محلی بازدید کردند. آیلوارد می‌گوید که «به هر کجا که بروید، با هر کس که صحبت کنید، یک حس مسئولیت و اقدام جمعی وجود دارد -و یک وضعیت جنگی برای درست کردن همه چیز حاکم است».

به عنوان بخشی از این تلاش، دانشمندان چینی مجموعه عظیمی از داده‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند که بهترین تصویر از بیماری را ارائه می‌کند. گزارش این مأموریت حاکی از آن است که تقریباً 80 درصد بیماران تأیید شده آزمایشگاهی، به بیماری خفیف تا متوسط با تب و سرفه خشک مبتلا شده بودند؛ 13.8 درصد بیماری با علائم شدید داشتند؛ و 6.1 درصد هم در وضعیت بحرانی مانند نارسایی تنفسی، شوک عفونی، و یا نارسایی چندین ارگان بودند. بیشترین نرخ تلفات برای افراد بالای 80 سال (21.9 درصد)، و افراد دارای بیماری قلبی، دیابت یا فشار خون بالا بود، اما در مجموع 3.8 درصد بوده است. کودکان 2.4 درصد موارد را تشکیل می‌دادند و تقریباً هیچ یک از آنها مبتلا به بیماری شدید نشدند. مدت زمان بهبود بیماری‌های خفیف و متوسط به طور میانگین 2 هفته بود.این گزارش نشان می‌دهد که چگونه چین به چیزی دست یافت که بسیاری از کارشناسان سلامت عمومی آن را ناممکن می‌دانستند: مهار گسترش یک ویروس تنفسیِ بسیار سریع الانتقال. این گزارش عنوان می‌دارد که «در مواجهه با یک ویروس ناشناخته از پیش، چین شاید بلندپروازانه‌ترین، چابک‌ترین و فعال‌ترین تلاش برای مهار بیماری در تاریخ را از خود نشان داده باشد». چشمگیرترین – و بحث‌برانگیزترین – اقدام، قرنطینه ووهان و شهرهای مجاور آن در استان هوبی بود که حداقل 50 میلیون نفر را از 23 ژانویه در قرنطینه اجباری قرار داده بود. گزارش به این نتیجه می‌رسد که «این اقدام باعث جلوگیری از خروج افراد مبتلا، به سایر نقاط کشور گردید». اکثر نقاط چین با چنین اقدامات شدیدی مواجه نبودند: الزام نبود، اما از مردم خواسته شده بود که در صورت احساس بیماری، خود را قرنطینه کنند، و شوراهای محلی نیز بر جابجایی‌های آنها نظارت می‌کردند.

دو نرم‌افزار موبایلی پراستفاده -علی‌پِی و وی چت که در سال‌های اخیر جایگزین پول نقد در چین شده‌اند- به اعمال این محدودیت‌ها کمک نمودند، زیرا امکان ردیابی جابجایی‌های مردم و حتی جلوگیری از سفرِ افراد با بیماری تأییدشده را برای دولت چین فراهم می‌کرد. گابریل لئونگ عضو تیم و رئیس دانشکده پزشکی لی کا شینگ در دانشگاه هنگ کنگ می‌گوید که «هر فرد نوعی از سیستم چراغ راهنمایی را دارد». کدهای رنگی روی صفحه نمایش تلفن‌های همراه –که در آن، رنگ‌های سبز، زرد و قرمز به وضعیت سلامت افراد اختصاص داده شده- به نگهبان‌ها در ایستگاه‌های قطار و سایر ایستگاه‌های بازرسی امکان شناسایی افراد را می‌دهد

این گزارش عنوان می‌دارد که «در نتیجه این اقدامات، زندگی عمومی بسیار محدود شده است. اما این اقدامات جواب داده است. لئونگ می‌گوید که در نهایت، افراد آلوده به جز به اعضای خانواده خود، به ندرت ویروس را گسترش می‌دهند. زمانی که تمام افرادی که با هم زندگی می‌کنند در معرض ویروس قرار گرفتند، ویروس دیگر جایی برای رفتن ندارد و زنجیره‌های انتقال، پایان می‌یابد. لئونگ می‌گوید که «بدین صورت، همه‌گیری به طور کامل تحت کنترل درآمد.اینکه چه میزان از این اقدامات را می‌توان در سایر نقاط نیز انجام داد، قابل بحث است. گاستین می‌گوید که «چین از این نظر منحصر به فرد است که نظام سیاسی دارد که می‌تواند با اقدامات شدید، مردم را وادار به تمکین نماید». طبق اظهارات جرمی کونیندیک عضو ارشد سیاسی مرکز توسعه جهانی، «این کشور همچنین توانایی فوق‌العاده‌ای برای اجرای سریع پروژه‌های نیروبر بزرگ ‌مقیاس دارد و هیچ کشوری در جهان واقعاً نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد.الکساندرا فیلان متخصص چین در مرکز علم و امنیت بهداشت عمومی جورج تاون می‌گوید که کشورهای دیگر نباید هم چنین کاری کنند. بر اساس اظهارات وی، «کارهای زیادی وجود دارد که برای توقف شیوع باید انجام شود که ما در یک جامعه عادل و آزاد، آن‌ها را تنفربرانگیز می‌پنداریم».

این گزارش، از چین می‌خواهد که «داده‌ها و پیشرفت‌های مهم خود را با شفافیت بیشتری در اختیار جامعه جهانی قرار دهد». اما در مورد ماهیت قهرآمیز اقدامات کنترلی چین و عوارض آن سکوت می‌کند. دوی سریدهار متخصص بهداشت عمومی جهانی در دانشگاه ادینبورگ می‌گوید که «یکی از چیزهایی که کاملاً پوشانده شده، ابعاد حقوق بشری است». در عوض، این گزارش «پایبندی عمیق مردم چین به اقدام جمعی در مواجهه با این تهدید مشترک» را می‌ستاید .

منبع: مرکز بررسیهای استراتژیک رییس جمهوری