کد خبر
497036
واقعیتهایی برای اطلاع رئیس بانک مرکزی
همتی دررویای سال 1397 مانده است
ساعت 24 -درحالی که دو ماه از سال جدید را در بدترین وضعیت از نظر اجتماعی و اقتصادی و نیز افزایش ابهامها در سیاست خارجی پشتسر گذاشته ایم، شهروندان ایرانی، علاقه مندان به اقتصاد سیاسی و فعالان اقتصادی نگران اقتصاد ایران در سال 1399 هستند.
an dir="RTL">در چنین شرایطی که اقتصاددانان طرفدار اقتصاد رقابتی به هر دلیل، ازجمله اینکه شاید بر پایه تجربه دریافتهاند حرفزدن بیهوده است و اقتصاد روی ریلی که قرار گرفته به حرکت ادامه میدهد سکوت کردهاند، اقتصاددانان نهادگرا پیدرپی به دولت و نهادهای بالاتر هشدار میدهند. کانون منازعه اما داستان اتفاقافتاده در بازار سهام و حالا بازار ارز و سکه است. ماجرای بازار سهام برای کسانی که اقتصاد سیاسی ایران را خوب میشناسند، روشن است؛ این گروه باور دارند که دولت برای تامین کسری بودجه، نقدشوند هترین بازارها را برای جذب نقدینگی سرسامآور انتخاب کرده است. سرازیرشدن هزاران میلیارد تومان نقدینگی سرمایه گذاران خردهپا به بازار سهام و نقش و سهمی که دولت در مالکیت شرکتهای کوه پیکر بورسی دارد و انتظار برای عرضه سهام بانکها و شرکتهای بزرگ، تردیدی باقی نمیگذارد که دولت قصد دارد از این بازار، پول قابل اعتنایی جذب کند. این سخن فرهاد دژپسند، وزیر امور اقتصادی و دارایی، که باید از دریای سرمایه مردمی 1000هزار میلیارد تومان جذب کنیم، نشان میدهد در درون دولت حرفهای زیادی درباره این بازار زده شده است. از سوی دیگر اما به نظر می رسد کاهش نرخ سود بانکی در وضعیتی که پیشبینی میشود نرخ تورم امسال کمتر از پارسال نباشد و همچنین دست روی دست گذاشتن بانک مرکزی در زمینه افزایش 30 درصدی قیمت سکه در اردیبهشت و رسیدن نرخ تبدیل هردلار به مرز 180 هزار ریال نیز همه در مسیر داغکردن بازار سرمایه است. در چنین وضعیتی است که اقتصاددانان بیم آن را دارند که شرکتهای فعال در بورس به وقت تقسیم سود نتوانند به دلیل روزگار سیاه بازار واقعی و کاهش قیمت جهانی فرآوردههای پتروشیمی و پالایشگاهی و نیز فولاد و سایرفلزات اساسی سودی به سهامداران بدهند و موجی از سقوطهای پیدرپی را شاهد باشیم. این نگرانی البته نسبت به روند فزاینده قیمت ارزهای معتبرنیز وجود دارد و برخی از اقتصاددانان از دلار 25 هزار تومانی و برخی از دلار 20 هزار تومانی صحبت میکنند که معنایش تورمهای شتابان و نزدیک 50 درصد است. علاوه بر این، رشد منفی تولید ناخالص داخلی به میزان شش درصد که از سوی نهادهای معتبر جهانی برای ایران پیشبینی شده که نشان میدهد یک رکود گسترده در راه است. اگر بر این موارد پیامدهای دهشتناک گسترش ویروس کرونا که در بدترین حالت سه میلیون شغل موجود را تهدید میکند را لحاظ کنیم، نابهروزی اقتصاد ایران در عریان ترین شکل دیده میشود. در این وضعیت اما درحالی که محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه وفرهاد دژپسند به مثابه دو ضلع از سه ضلعی فرماندهی اقتصادی با چراغ خاموش و کمترین سخنرانی و یاد داشت نویسی در حال فعالیت هستند، عبدالناصر همتی در مقام ریاست بانک مرکزی با نوشتن یک یادداشت اینستاگرامی در هر سه روز پرچم امیدوارسازی را در دست گرفته و با قاطعیت وضع موجود را قابل کنترل میداند و باور دارد شرایط امروز بازارها سختتر از نیمه دوم سال 1397 نیست و میتواند بازارهای ارز و سکه را مهار کند. به نظر میرسد آقای همتی را باید بابت امیدواربودن تحسین کرد، اما لازم است ایشان واقعیتها را هم بپذیرد. واقعیت این است که در سومین ماه از بهار سال 1399، آثار و پیامدهای تحریمهای سختگیرانه آمریکاییها، اقتصاد ایران به ویژه از نظر نقل و انتقال منابع ارزی تحت شدیدترین فشارها قرار دارد و با دو سال پیش قابل مقایسه نیست. در سال 1397 این امیدواری وجود داشت که شرکتها و کشورهای اروپایی و نیز چین و روسیه به ایران کمک میکنند تا وارد بحران عمیق نشود، اما این روزها چنین امید واریای وجود ندارد. در سال 1397 قدرت خرید شهروندان تا این اندازه با آسیب مواجه نبود و میشد امیدوار بود تولید داخلی در بازار ایران محلی برای فروش داشته باشند، اما امروز اینگونه نیست. واقعیت تلخ این است که بازار صادرات کالاهای اصلی ایران برای تامین ارز مورد نیاز با ابهام مواجه است. هیچ ایرانی دلسوزی نیست که نخواهد امیدواریهای آقای همتی به عمل برسند، اما ایشان نیز باید توجه داشته باشد امیددادن باید ریشه در واقعیتها داشته باشد.
منبع- روزنامه آرمان ملی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.