شادی زودگذر و اندوه پایدار برای مردم

ساعت 24 - دولت های ایران از نیمه دوم دهه ۱۳۵۰ می خواهند قیمت ها را کنترل کنند و به عبارت دیگر برای خرید محبوبیت سیاسی و شادی زود گذر مصرف کنندگان می خواهند کالاهای اساسی را با دستکاری قیمت ها به دست آنها برسانند. این رفتار آزاردهنده دولتها هرگز میوه شیرینی برای مصرف کنندگان ایرانی نداشته است و کام آنها را تلخ کرده است. دولت های ایران هرگز از هم درس نمی گیرند و اختراع شادی های زودگذر با پدیدار سازی اندوه پایدار در حوزه اقتصاد را یکی پس از دیگری اعمال می کنند.

html>

دولتهای پیشین جز دولت دوم روحانی این خوشبختی را داشتند که می توانستند با دلارهای حاصل از صادرات نفت خام اقدام به واردات کالا با دلار ارزان کنند و سطحی از رفاه وشادی های زودگذر را فراهم کنند. . اما اکنون در وضعیتی هستیم که دولت دیگر درآمد نفتی قابل اعتنایی ندارد تا بتواند کالای ارزان وارد و توزیع کند. دولت سیزدهم بدون اینکه به راههای دیگر بیندیشد و شهامت کند راههای دیگررا تجربه کند با دو اقدام کنترل دستوری قیمت ها ونیز حذف دلار ارزان حالا چشم امیدش به سود کارخانه ها و سفره شهروندان است.روند فزاینده قیمت ها با همه سخت گیری ها مصرف کنندگان را وادار کرده است سفره خود را از کالاهایی مثل گوشت و مرغ و برنج ایرانی و حتی ماکارونی خالی کنند و نیز در خوردن سایر مواد غذایی نیز صرفه جویی کنند. از سوی دیگر دولت به کارخانه هایی که برخی از کالاهایشان مشمول قیمت گذاری است دستور داده بیشتر از همان نوع کالا تولید کنند. حالا کارخانه های لبنیات می گویند فروشنده ها این کالا ها را سفارش نمی دهند زیرا درد سر دارد. این دور باطل معلوم نیست تا چه زمانی می خواهد ادامه یابد. تولید کنندگان ایرانی که این روزها با کمبود برق، کاهش تقاضای موثر و افزایش هزینه تولید دست به گریبان هستند این درد تازه را تحمل نمی کنند. نمی شود با جیب مردم و سود کارخانه داران اقتصاد را اداره کرد.اقتصاد ایران به سرزمین عجایب تبدیل شده است ودولت این رانمی بینند.