وزیر اقتصاد کم ظرفیت دولت سیزدهم

احسان خاندوزی وزیر اقتصادی و دارایی دولت سیزدهم یکی از کم‌ظرفیت‌ترین وزیران اقتصادی تمام دوره‌های گذشته دولت‌های چند دهه تازه‌سپری‌شده ایران به حساب می‌آید. شاید در دوره‌هایی وزیر اقتصاد کم‌ظرفیت داشته‌ایم، اما روسای سازمان برنامه‌وبودجه و رییس بانک مرکزی و دیگر وزیران ارشد کابینه و وزیران ستادی در صنعت به او کمک می‌کردند.

شوربختانه احسان خاندوزی بدون اینکه در امور اجرایی به ویژه در سطح بالای دولت سابقه و کارنامه‌ای داشته باشد یکسره از محیط دانشگاهی و سخنرانی‌ها به وزارت رسید و باید یکی از پیچیده‌ترین و پرسازمان‌ترین وزارتخانه‌ها را اداره کند. وی در دو سال و چند ماه فعالیت دولت سیزدهم یک نقطه عطف روشن در سیاستگذاری اقتصادی را در کارنامه‌اش ثبت نکرده و نمی‌توان گفت او در مسوولیت اصلی‌اش که افزایش راه‌های درآمد برای دولت با سیاستگذاری درست و کارآمد است گام مهمی برداشته است. اصولا این مدیر ارشد اقتصادی به جای اینکه بردباری نشان دهد و با تمرکز کارشناسی و علمی و اجرایی روی مسوولیت‌های وزارتخانه خود راه‌هایی برای کارآمدی دولت در حوزه اقتصاد باز کند مدام در حالت دفاعی قرار گرفته و هر رخدادی در هر عرصه‌ای را بدون بروبرگرد و بدوت استثنا به دولت یا دولت‌های قبلی نسبت می‌دهد و خود را آسوده می‌کند. وزیر اقتصاد نشان داده که در برابر تنگناها سرگیجه گرفته و دولت را نیز گیج کرده است.

در مشهد می‌گوید داستان فساد چای چیز تازه‌ای نیست و مربوط به دولت قبل است، درباره رشد اندک می‌گوید دولت قبل راه رشد را بسته است، درباره تورم فزاینده باز هم کار را به دولت قبل مربوط می‌کند و در زنجان نیز همین حرف‌ها را تکرار کرده و حتی دانشجویی که از او پرسش داشته را دعوت می‌کند به کلاس‌های وزارت اقتصاد بیاید تا چیز یاد بگیرد.

آقای وزیر اقتصاد جوان و ناورزیده‌ای که در این ۲۷ ماه متاسفانه چیزی از سیاست‌ورزی نیاموخته است باید بتواند به جای این اندیشه که ما خوب‌خوب هستیم و دولت قبلی بد بد است و بر ابعاد ظرفیت خود بیفزاید و شاید بد نباشد رییس دولت سیزدهم نقش سخنگوی اقتصاد را به شخص دیگری واگذار کند و اجازه دهد این وزیر کم‌ظرفیت دست کم در ماه‌های باقی مانده از دوره دولت را به صورت متمرکز به فعالیت تخصصی خود بپردازد. وزیر اقتصاد ایران باید کسی باشد که ظرفیت نقد‌پذیری و یادگیری و پذیرفتن برخی تصمیم‌های ناکارآمد را داشته باشد و از اینکه هر توپی را به زمین دولت قبلی بیندازد و بازی تکراری را ادامه دهد دست بردارد.