در روزهای سخت اقتصادی معما طرح شده است
شگفتی سازی به روش شرکت های هرمی
محمود احمدی نژاد یک روش تازه درنهادریاست جمهوری و دولت پدیدار کرد که به آن روش شگفتی سازی می گفتند. او ناگهان در صفحه تلویزیون دیده می شد و می گفت می خواخم به ایرانیان خانه- باغ بدهم و ااز اینکه ایرانیان در آپارتمانمهای کوچک زندگی می کنند ناراحتی خود را با حرف و با نشان دادن اندوه درصورتش نشان می دهد .
مسعود یوسفی از گروه اقتصادی روزنامه اعتماد نوشته است خدا به خیر کند و اضافه کرده است :فارغ از برنامه دولت که به صورت «سورپرایز بزرگ» قرار است اعلام شود و هنوز نمیتوان بهدرستی درباره آن نظر داد و باید منتظر جزییات بیشتر بود، طرح «معما»ی سریالی تیم اقتصادی و شخص رییس دولت، اما با واکنش مثبتی در محافل اقتصادی روبهرو نشده است. اطلاعرسانی دولت درباره «سورپرایز» اقتصادی هفته، یادآور تکنیک شرکتهای هرمی برای جذب مشتری است که ابتدا کنجکاوی فرد را برمیانگیزانند و سپس بعد از مدتها که فرد به منتهیالیه کنجکاوی برای «آن شغل موردنظر و پرسود» رسید از «سورپرایز» خود رونمایی میکنند که البته در بیشتر موارد به ناامیدی مضاعف نیز میانجامد.
حال سوال این است که اگر گمانهزنیها درباره گشایش اقتصادی به اتفاقی بزرگ ختم نشود، چه نتیجهای جز عصبانیتر کردن جامعه که در ماههای اخیر فشارهای اقتصادی جدی را تحمل کرده خواهد داشت؟ برخی کارشناسان منتقد این رفتار دولت میگویند، در شرایطی که باقی ماندن مشکلات اقتصادی و ناموفق بودن طرحها، شرایط را برای اقشار کمدرآمد جامعه دشوار کرده است، مطرح کردن وعدههایی مبنی بر اینکه در روزهای آینده اتفاقی بزرگ رخ خواهد داد، اقشار مختلف جامعه را که زیر فشار خردکننده تحریمها، فساد و رانت و فضای نامساعد کسب و کار قرار دارند؛ ناامیدتر، عصبانیتر و دلزدهتر میکند. امروز مردم نیاز دارند که ببینند مسوولان اجرایی فضای زندگی آنها را درک کرده و برمبنای آن تصمیم میگیرند و در این مسیر مطرح کردن پازل و معما چندان نتیجه مثبت ندارد. گمانهزنیهای مختلفی که در این روزها مبنی بر تصویب لوایح FATF، بازگشت ارزهای صادراتی و بلوکه شده و حتی همین انتشار اوراق قرضه مطرح میشود در عمق زندگی مردم تغییری ایجاد نمیکند و مردم بیش از آنکه به وعده نیاز داشته باشند، تصمیمات جدی میخواهند که شرایط آنها را تغییر دهد. اگر تصمیم جدی گرفته شود حتی به اطلاعرسانی نیز احتیاج ندارد و با اجرایی شدنش، مردم خودشان متوجه تغییر میشوند. عجیبترین بخش ماجرا در «گشایش بزرگ اقتصادی» این است که یکی از مشاوران دولت در شبکههای مجازی از مردم میخواهد «یک هفته دیگر برای تصمیمگیری صبر کنند تا اتفاقات بزرگی که در راه است را ببینند.» آنهم در کشوری که به دلایل مختلف و شرایط نامساعد اقتصادی، از تضاد منافع گرفته تا محدودیتهای کسب و کار به دلیل شیوع کرونا، از بلوکه شدن منابع ارزی و التهاب در بازارهای مختلف مصرفی و سرمایهای تا نارضایتی اجتماعی، مردم اصولا «قدرت تصمیمگیری» آنچنانی ندارند که بخواهند «آن را یک هفته عقب بیندازند.» فراموش نکنیم که سال جاری، به عنوان «جهش تولید» نامگذاری شده و مشخص نیست در چنین سالی که بنگاههای تولیدی با دهها مشکل ریز و درشت مواجهند طرح «معما» و «پازل» چه جایگاهی دارد و چه کمکی به آنها میکند؟ این صحبتهای داود سوری، اقتصاددان، عضو هیات علمی دانشگاه شریف نیز جالب توجه است که میگوید: «مگر کادوی تولد یا ازدواج است که بدون مشورت و بدون مقدمه برنامهای گشایشدهنده در سطح کلان مطرح و اجرا کرد! این چه گشایش اقتصادی است که وعده سورپرایز آن برای هفته بعد داده میشود؟ این طرز تفکر از نتیجه آن خطرناکتر است! خدا بهخیر کند!»
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.