ادامه غول کشی وبرند سوزی به روایت شافعی

ساعت 24 - روزی که خاک وغبار اندوه بر کارخانه کفش ملی از غولهای صنعت ایران در اواخر دهه 1350 پاشیده شد و این برند نامدار که راه ورود کفش خارجی را سد کرده بود ،شوربختانه ایرانیان و به ویژه انقلابیون شاد و سرمست بودند .

dir="RTL">پس از آن بود که کارخانه مینو چند سال بعد زمین خورد ونیز کارخانه پارس الکتریک نام از دست داد و ارج و آزمایش هم تعطیل شدند و کسی به این نیمدیشید کاش ایران برندهایش را نگهدارد . پس از سپری شدن ان دوران حالا به نظر می رسد باردیگر برند کشی صنعتی در دستور کار قرار دارد. داستان این است که در زمان وفور در امد ارزی و پر بودن صندوق توسعه ملی از دلارهای نفتی گروهی از سرمایه کذاران با انگیزه های متنوع به این صندوق رفته واعتبارات ارزی گرفتند. در فاصله ای کوتاه و پس از اینکه مهلت تنفس این واحدهای صنعتی اعتبار دریافت کرده تمام شد قیمت هردلار یا یورو وام گرفته شده به طور میانگین برای کسانی که قبل از 1397 وام گرفته بودن تا 7برابر افزایش یافت. حالا بانکها وبانک مرکزی که دستشان به در آمدهای ارزی نفت نمی رسد با همه جور برنامه ریزی می خواهد منابع ارزی را پس بگیرد. این گونه شده است که کاله ، زرماکارون و برخی دیگر از غولهای صنعتی که برند شده اند به دست دولت در تله افتاده و بنا به قول غلامحسین شافعی برند کشی راه افتاده است.

رئیس پارلمان بخش خصوصی درمشهد به موضوع عدم وجود شرکت‌های بزرگ صادراتی، اشاره‌ای داشت و گفت: هر بار فرصت تجاری ارزشمندی ایجاد شد (به‌مثابه گشایش‌هایی که در بازار روسیه فراهم آمد)، این ایراد را مطرح کردند که عدم وجود شرکت‌های بزرگ صادراتی یکی از مشکلات ایران در تجارت با این کشور است اما به‌واقع ناپایداری قوانین، مجالی برای ایجاد چنین ساختارهایی فراهم نکرده و تجار ما مکرر سرمایه خود را به‌واسطه تصمیمات خلق‌الساعه، درخطر می‌بینند.شاافعی ادامه داد: متأسفانه به‌جای برندسازی در کشور ما، برندکُشی رقم می‌خورد به‌دفعات دیده‌ایم و شنیده‌ایم که یک فعال اقتصادی، عمر خود را صرف توسعه و حضور در یک بازار بین‌المللی و جلب اعتماد مشتریان خارجی خود نموده اما یک مقررات یا بخشنامه یا دستورالعمل جدید (بی‌توجه به شرایط بخش خصوصی) صادرات کالای او را ممنوع و تجارت وی را نابود کرده است. همین حالا هم نمی‌دانیم اگر امشب سر بر بالین بگذاریم، فردا صبح با چه شوک جدیدی مواجه خواهیم شد. در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد شرکت‌های بزرگ صادراتی و برندسازی در این عرصه، پر ریسک تلقی می‌شود و طبیعتاً افراد سمت‌وسوی آن نمی‌روند.او تاکید کرد: تا سیاست‌گذاری‌های ما از این جنس بی‌ریشگی رنج می‌برد، ظرفیت تازه و شاخصی در عرصه سرمایه‌گذاری و صادرات شکل نمی‌گیرد.رئیس اتاق ایران در بخشی از سخنان خود، با اشاره به بحث بازگشت ارز، از مصوبه 177 شورای سران سه قوه به‌عنوان یک ظرفیت مطلوب برای گره‌گشایی از بعضی مشکلات بخش خصوصی و صادرکنندگان یاد کرد و گفت: البته اختلافاتی بین مصوبه 177 شورای سران سه قوه با آخرین بخشنامه بانک مرکزی درباره نحوه بازگشت ارز به چرخه اقتصادی وجود داشت. به همین دلیل، موضوع را در جلسات مشترکی با وزارت صنعت بررسی کردیم و ماحصل سلسله نشست‌های مشترک در این حوزه، پیشنهادات کاربردی برای اصلاح‌گری در این بحث بود.

غلامحسین شافعی در بیست و پنجمین جلسه هیات نمایندگان اتاق مشهد افزود: امروز مکرر هر سه قوه از معیشت مردم سخن می‌گویند اما توجه داشته باشید که حل مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه در گرو «توسعه اقتصادی» است و این مقوله نیز با «توسعه تولید» در پیوند بوده و رشد و تعالی تولید نیز به «توسعه صادرات» منوط است و تحقق این مؤلفه را هم باید در گرو «حمایت و تشویق صادرکنندگان» بدانیم.او تاکید کرد: مسئولان نباید فراموش کنند که بار عدم توسعه صادرات کشور، بر دوش معیشت مردم قرار می‌گیرد چراکه این جنس مباحث به‌مثابه حلقه‌های زنجیر در عرصه اقتصاد، به همدیگر پیوند خورده‌اند

شافعی یادآور شد: بارها تاکید کرده‌ایم که تجارت خارجی و امنیت نیز رابطه‌ای مستقیم دارند. کشورهایی که کالا میان مرزهایشان در حال مبادله است یا ظرفیت سرمایه‌گذاری خارجی را فراهم می‌کنند، در عرصه تعاملات سیاسی و بین‌المللی خود نیز بااحتیاط بیشتری عمل کرده و از منافع اقتصادی خود به‌واسطه اختلافات سیاسی چشم نمی‌پوشند.