بیماری پاژه استخوان
● شرح بیماری
بیماری پاژه استخوان (استئیت دفورمانس) یك بیماری استخوانی با پیشرفت تدریجی كه مشخصه آن عبارتست از تخریب استخوانی و بازسازی استخوانی بیش از حدطبیعی. استخوان بازسازی شده شكننده وضعیف است. پاژه یك بیماری سرطانی نیست. این بیماری معمولاً استخوان‌های جمجمه، ستون فقرات، ساق پا، و لگن را مبتلا می‌سازد. این اختلال در هر دو جنس دیده می‌شود ولی در مردان بالای ۴۰ سال شایع‌تر است.
● علایم شایع
الف) مراحل اولیه
▪ درد استخوانی خفیف یا بدون درد مراحل پیشرفته
▪ بیمار به طور مزمن دچار درد (به خصوص هنگام شب)، بزرگ شدگی و تغییر شكل استخوان مبتلا، احساس درد با لمس ناحیه درگیر، و گرمی پوست روی استخوان مبتلا می‌باشد.
▪ اختلال حركت عضو مبتلا
▪ انحنای ستون فقرات كه اعصاب حسی را تحت فشار قرار می‌دهد.
▪ بروز شكستگی با ضربه خفیف و التیام آهسته شكستگی با شكل غیرطبیعی
● علل
اگرچه یك ویروس در بروز این اختلال ممكن است دخیل باشد، علت دقیق آن ناشناخته است.
● عوامل تشدید كننده بیماری
سابقه خانوادگی بیماری پاژه
● پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
● عواقب مورد انتظار
▪ این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می‌گردد. ولی، علایم آن قابل تسكین یا كنترل است. این بیماری دارای یك سیر فروكش و شعله‌وری مكرر است كه به طور پیشرونده تشدید می‌یابد. گاهی مفاصل مجاور ناحیه درگیر نیز مبتلا می‌شوند.
▪ این بیماری طول عمر را كاهش می‌دهد ولی اكثر بیماران حداقل ۱۵-۱۰ سال پس از بروز بیماری زنده می‌مانند.
▪ تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه دارد و این امید وجود دارد كه درمان‌هایی مؤثر و نهایتاً علاج‌بخش ارایه گردد.
● عوارض احتمالی
▪ اختلال بینایی یا شنوایی در اثر فشار آوردن ناحیه درگیر جمجمه بر مغز
▪ فشار خون بالا
▪ سنگ كلیه
▪ نقرس
▪ سرطان استخوان
▪ نارسایی احتقانی قلب در اثر افزیش فشار بر قلب ناشی از افزایش قابل ملاحظه جریان خون در استخوان‌های مبتلا
▪ تشخیص بیماری پاژه ممكن است با پركاری غده پاراتیرویید یا گسترش سرطان با منشأ پروستات، پستان یا مغز استخوان اشتباه شود.
● درمان
الف) اصول كلی
▪ بررسی‌های تشخیص ممكن است شامل رادیوگرافی استخوان مبتلا، آزمایش خون و ادرار برای تعیین سطح فسفاتاز قلیایی سرم و كلسیم ادرار و احتمالاً سی‌تی اسكن یا ام‌آرآی، و آزمون‌های شنوایی و بینایی در صورت درگیری استخوان جمجمه باشد.
▪ بیشتر بیماران مبتلا به این اختلال به درمانی غیر از مسكن به طور گاه‌گاهی نیاز نخواهند داشت.
▪ گرم كردن ناحیه مبتلا با كمپرس گرم، گذاشتن در آب داغ یا با استفاده از لامپ‌های گرمایی برای تخفیف درد توصیه می‌شود.
▪ اگر تشك خواب شما سفت نیست، یك تخته چند با ضخامت ۲سانتی‌متر زیر تشك خود قرار دهید.
▪ شرایط منزل را طوری طراحی كنید كه تا حد امكان از پیشامد حوادث ناخواسته برای شما جلوگیری شود. از انداختن قالیچه خودداری كرده و از سطوح لغزنده دوری كنید. در نزدیك وان حمام نرده‌هایی نصب كنید تا با گرفتن دست به آنها در حین حمام كردن از لیزخوردن جلوگیری شود.
▪ جراحی استخوان گاهی برای اصلاح بدشكلی استخوان یا درمان آرتریت ثانویه لازم می‌شود.
▪ در صورت بروز كاهش شنوایی ممكن است از سمعك استفاده شود.
▪ به ندرت آتل‌گیری در مورد نواحی شدیداً درگیر جهت جلوگیری از شكستگی آنها ممكن است لازم گردد.
ب) داروها
▪ هورمون‌های زنانه و مردانه، فلورید، مسكن، كلسی‌تونین تزریقی، اتیدرونات یا داروهای سیتوتوكسیك ممكن است تجویز شود همه این درمان‌ها به تخفیف درد كمك می‌كنند ولی هیچ یك علاج‌بخش نیستند.
▪ برای تخفیف درد آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی از امتحان كنید.
ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
▪ در طی مراحل حاد بیماری در بستر استراحت كنید. برای جلوگیری از بروز زخم بستر (زخم فشاری) به طور مكرر حركت كرده یا جابه‌جا شوید. در طی دوره فروكش بیماری فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.
▪ از وارد آوردن فشار بیش از حد برروی استخوان‌های مبتلا خودداری كنید.
د) رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
● درچه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
▪ اگر شما دارای علایم بیماری پاژه باشید.
▪ بروز موارد زیر در طی درمان:
الف) تنگی نفس كه طی چندین سال بر شدت آن افزوده می‌شود.
ب) تب ۳/۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر
ج) درد غیرقابل تحمل
د) كاهش وزن
د) تشدید علایم
▪ اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممكن است با عوارض جانبی همراه باشند.
منبع : شبکه رشد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.