ایران را جزیره جزیره می خواهند

ساعت 24 - جغرافیای ایران از دیرباز تا امروز با وجود همه جداسازی‌های اجباری تکه‌های بزرگی از ایران در دوره ناتوانی شاهان قاجار هنوز به گونه‌ای است که با یک سرزمین جزیره‌ای تفاوت دارد. این جغرافیا و نیز تاریخ ایران گواهی می‌دهند تصور جزیره کردن ایران در ذهن‌ها نباید ریشه بدواند چون با تاریخ و جغرافیای ایران سازگار نیست.

dir="RTL" style="text-align:right">اما شوربختانه در سال‌های تازه‌سپری‌شده برخی افراد و گروه‌های سیاسی تنها به امید آنکه بتوانند قدرت نهفته در دولت و سایر نهادها را در چنگ بگیرند از سر فراموشی و آزمندانه یا با آگاهی کامل و نهادینه کردن قدرت در اختیار از راه‌هایی بسیار خطرسازتر از جداسازی‌های سرزمینی دنبال این رفته و در جاده رفتن هستند که ایران را جزیره‌های دور از هم افتاده سازند. بدترین و مهیب‌ترین جزیره‌ای کردن این است که گمان می‌برند می‌شود اقتصاد را از سیاست جدا کرد و برای هر کدام جزیره‌ای ساخت. این گروه باور دارند می‌توان با کره‌جنوبی دشمنی سیاسی داشت و راه ورود شرکت‌های کره‌ای به ایران را بست اما این کشور از ایران نفت خریداری کند. این گروه باور بیهوده‌ای دارند که می‌توان سیاست خارجی را به گونه‌ای آرایش داد و تجارت خارجی را به گونه‌ای دیگر و در تجارت خارجی نیز دو جزیره صادرات و واردات را جدا کرد و صادرات را نکو داشت و واردات را نکوهش کرد. این گروه جزیره‌سازان در درون اقتصاد نیز اندیشه‌هایی شگفت‌انگیز دارند که بیشتر برای خودشان آورده دارد و برای شهروندان آسیب. به طور مثال وزیر اقتصاد برای نجات بورس به بانک‌ها دستور می‌دهد اگر نرخ سودی بالاتر از ۱۶ درصد بگیرید بیچاره‌تان می‌کنم در حالی که نیک می‌داند نرخ تورم سال ۱۳۹۹ برابر با ۳۶ درصد بوده است. از سوی دیگر رییس کل بانک مرکزی برای کاهش سرعت نقدینگی و نیز نگهداشت پس‌اندازها در بانک‌ها اراده دارد نرخ سود بانک‌ها را افزایش دهد. در این وضعیت است که وزارت صمت علاقه‌مند است شکر و برنج و روغن وارد شود و دلار ارزان به آنها تخصیص داده شود تا بازار به سوی کاهش قیمت‌ها گرایش یابد اما در این جزیره‌سازی وزارت جهاد کشاورزی می‌خواهد تولید این کالاها با ایجاد محدودیت برای واردات افزایش یابد. در این جزیره‌سازی ایران با کمال تاسف باید گفت کسانی هستند که آرزوی بزرگ‌شان این است که ایران به کره‌شمالی دوم تبدیل شود و با هیچ سرزمین و ملتی جز دو کشور ارتباط نداشته باشد و به این ترتیب این سرزمین بزرگ و پهناور و تاریخی را به جزیره‌ای سرد و تاریک تبدیل کنند. تجربه نشان داده است ایرانیان هرگز به این اندیشه دل نمی‌بندند و راه بزرگ و نیرومند شدن اقتصاد را در گسترش دادوستد با دنیای آزاد می‌دانند. در سرزمینی که با همه گرفتاری‌ها سالانه ۹ میلیون تا ۱۰ میلیون سفر خارجی انجام می‌شود نمی‌توان اندیشه جزیره‌ای را استیلا داد. راه جدا شدن کسب‌وکار ایرانیان از دیرباز تاریخ این سرزمین تا همین امروز دادوستد دانش و کالا و هنر با دنیای بزرگ است و هر ایرانی دلسوز به این مرز و بوم این را نیک می‌داند و در همین مسیر رفتار می‌کند.

روزنامه جهان‌صنعت