کد خبر
133422
بیماری مِنِیر ـ menier's disease
| بیماری مِنِیر افزایش مایع درون مجاری نیم‌دایره گوش داخلی كه مسؤول حفظ تعادل هستند. افزایش مایع با بالا بردن فشار در گوش داخلی، باعث اختلال تعادل و گاهی كاهش شنوایی می‌شود. در 85%-80% موارد، تنها یك گوش درگیر می‌شود. منیر معمولاً بزرگسالان سنین 60-30 سال را مبتلا می‌سازد و در خانم‌ها مختصری شایع‌تر از آقایان است. |
 |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. منگی شدید |
| ۲. استفراغ |
| ۳. تعریق |
| ۴. اختلال تعادل |
| ۵. حركات پرشی چشم‌ها |
| ۶. سرگیجه (احساس بیمار به‌صورت چرخیدن به دور محیط یا چرخیدن محیط به دور وی). |
| ۷. همهمه در گوش مبتلا به صورت صدای زنگ یا وزوز |
| ۸. كاهش شنوایی كه با هر حمله تشدید می‌گردد. |
| ـ علل بیماری: |
| علت دقیق آن نامشخص است. علت پیشنهادی عبارتست از واكنش گوش داخلی نسبت به آسیب‌های مختلف. در این بیماری افزایشی در میزان مایع لابیرنت غشایی (كانال‌هایی در گوش داخلی كه مسؤول كنترل تعادل هستند) دیده می‌شود. |
| ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر: |
| ۱. استرس |
| ۲. آلرژی |
| ۳. مصرف زیاد نمك |
| ۴. پر سر و صدا بودن محیط زندگی یا كار |
| ـ پیشگیری: |
| تا حد امكان از عوامل خطرساز فوق‌الذكر اجتناب كنید. |
| ـ عواقب موردانتظار: |
| حمله‌های بیماری منیر سال‌ها تكرار می‌شود. برخی علایم آن قابل كنترل است. این بیماری با وجود آزاردهنده بودن، تهدیدی برای حیات محسوب نمی‌شود. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| كاهش شنوایی دایمی، وزوز مزمن گوش. |
| ـ درمان: |
| ۱. بررسی‌های تشخیصی ممكن است شامل آزمایش‌های خون جهت رد سایر بیماری‌ها، آزمون‌های شنوایی مختلف، و ام‌آرآی برای رد تومور عصب شنوایی باشد. |
| ۲. درمان این بیماری معمولاً شامل استراحت و تجویز داروهایی برای كنترل علایم است. |
| ۳. از خیره شدن به منبع نور و كتاب خواندن در طی حملات خودداری كنید. |
| ۴. در برخی بیماران دچار منیر مزمن ممكن است از اقدام جراحی بر روی لابیرنت مبتلا استفاده شود. |
| ـ داروها: |
| ۱. داروهای ضدتهوع برای برخی بیماران ممكن است سودمند باشد. |
| ۲. داروهای آرام‌بخش برای كاهش منگی ممكن است سودمند باشد. |
| ۳. آنتی‌هیستامین‌ها در برخی بیماران سبب تخفیف علایم می‌گردند. |
| ۴. داروهای ادرارآور به منظور كاهش مایع در گوش داخلی تجویز می‌گردند. |
| ۵. برای درمان حمله حاد، آتروپین یا دیازپام وریدی، یا برچسب پوستی اسكوپولامین ممكن است تجویز گردد. |
| ـ فعالیت: |
| ۱. بدون كمك راه نروید. |
| ۲. تا برطرف شدن تهوع و منگی در بستر استراحت كنید. |
| ۳. از رانندگی، بالا رفتن از نردبان یا كار در اطراف ماشین‌آلات خطرناك خودداری كنید. |
| ـ رژیم غذائی: |
| ۱. كاهش مصرف نمك |
| ۲. محدود كردن میزان غذای دریافتی در طی حمله بیماری به دلیل تهوع |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. كاهش شنوایی درهریك از دو گوش |
| ۲. استفراغ مقاوم |
| ۳. تشنج |
| ۴. غش كردن |
| ۵. تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بالاتر |
| ۶. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان دچار علایم بیماری منیر باشید. |
| ۷. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممكن است با عوارض جانبی همراه باشند. |
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.